మరచిపోలేని నవ్వు by A smile to remember by Charles Bukowski
కిటికీ పక్కన టేబుల్ పై ఓ గాజుపాత్రలో
వలయాకారంలో ఒకదాని వెనుక మరొకటి తిరిగే
గోల్డ్ ఫిష్ లు ఉండేవి.
మా అమ్మ నిత్యం నవ్వులు చిందిస్తూ
మమ్మల్ని కూడా ఆనందంగా ఉండమని అంటూండేది
“సరదాగా ఉండు హెన్రీ” అని నాతో అనేది.
ఆమె చెప్పింది నిజమే,
ఎంత ఆనందంగా ఉండగలిగితే అంత మంచిదే కదా.
వలయాకారంలో ఒకదాని వెనుక మరొకటి తిరిగే
గోల్డ్ ఫిష్ లు ఉండేవి.
మా అమ్మ నిత్యం నవ్వులు చిందిస్తూ
మమ్మల్ని కూడా ఆనందంగా ఉండమని అంటూండేది
“సరదాగా ఉండు హెన్రీ” అని నాతో అనేది.
ఆమె చెప్పింది నిజమే,
ఎంత ఆనందంగా ఉండగలిగితే అంత మంచిదే కదా.
మా నాన్న మాత్రం తన ఆరున్నర అడుగుల దేహంతో ఊగిపోతూ
మా అమ్మను, నన్నూ విపరీతంగా కొట్టేవాడు
ఎందుకంటే
ఎవరు అతన్ని లోపలనుంచి హింసిస్తున్నారో
అతనికి అర్ధమయ్యేది కాదు.
మా అమ్మను, నన్నూ విపరీతంగా కొట్టేవాడు
ఎందుకంటే
ఎవరు అతన్ని లోపలనుంచి హింసిస్తున్నారో
అతనికి అర్ధమయ్యేది కాదు.
మా అమ్మ, పాపం గోల్డ్ ఫిష్
రోజూ దెబ్బలు తింటున్నా ఆనందంగా ఉండాలనుకొనేది
నన్ను ఉంచాలనుకొనేది
“హెన్రీ, నువ్వెందుకు నవ్వుతూ ఉండవూ?” అంటూ
ఎలా నవ్వాలో తను నవ్వి నాకు చూపించింది ఒకసారి
నేను చూసిన అత్యంత విషాదకర నవ్వు అది.
రోజూ దెబ్బలు తింటున్నా ఆనందంగా ఉండాలనుకొనేది
నన్ను ఉంచాలనుకొనేది
“హెన్రీ, నువ్వెందుకు నవ్వుతూ ఉండవూ?” అంటూ
ఎలా నవ్వాలో తను నవ్వి నాకు చూపించింది ఒకసారి
నేను చూసిన అత్యంత విషాదకర నవ్వు అది.
ఒక రోజు గోల్డ్ ఫిష్ లన్నీ చచ్చి నీటిపై తేలాయి
కళ్ళు మాత్రం తెరుచుకొనే ఉన్నాయి.
ఇంటికి వచ్చిన మా నాన్న వాటిని
పిల్లికి ఆహారంగా వంటింటి నేలపైకి విసిరాడు
అపుడు
మా అమ్మ నవ్వుతూండటం నేను చూసాను
.
కళ్ళు మాత్రం తెరుచుకొనే ఉన్నాయి.
ఇంటికి వచ్చిన మా నాన్న వాటిని
పిల్లికి ఆహారంగా వంటింటి నేలపైకి విసిరాడు
అపుడు
మా అమ్మ నవ్వుతూండటం నేను చూసాను
.
Source: A smile to remember by Charles Bukowski
అనువాదం: బొల్లోజు బాబా
అనువాదం: బొల్లోజు బాబా
No comments:
Post a Comment