నాచుట్టూ రెండు దేశాలు

బజారులన్నీ జనాలతో బలిసినయ్.
డబ్బు, డబ్బు, డబ్బు
కుంభవృష్టి గా కురుస్తూంది.
కొనుగోలు శక్తి మధ్యాహ్నపు టెండై
ప్రకాశిస్తోంది.

భాషతో నిమిత్తం లేకుండా
సర్వాంగాలతో సంభాషించే ఆటకత్తెలా
మూలాలకు దూరమైన ధనం
వింతైన నృత్యం చేస్తూంటుంది.

ప్రపంచ కుబేరుల జాబితాలో మనవాళ్ళు .
ఏటా పెరుగుతున్న కోటీశ్వరుల సంఖ్య.
లక్షల ఎల్కేజీ చదువులకై బారులు తీరిన జనం.
కొత్తకారు టెస్ట్ డ్రైవ్ కై పోటీ.
అక్షయ తృతీయనాడు స్వర్ణ విస్ఫోటనం.
రాడో వాచీలు, రేబాన్ అద్దాలు, పెద్ద తెర టీవీలు, కోట్లు పలికే విల్లాలు
రవ్వల దుద్దులూ, డిజైనర్ దుస్తులూ, డిజిటల్ దినాలు.
పబ్బులూ, డిస్కోతెక్ లూ, ఏరోడ్రోములు, హెలికాప్టర్లు,
చలువరాతి హర్మ్యాలు , ఇంద్ర భోగాలు, చంద్రయానాలు. .

నా దేశపు దరిద్రమంతా ఎక్కడకు పోయింది?

చేటలోని రోజుల శిశువు ఎర్రని ఎండలో భయం భయంగా చూస్తుంటూంది.
బోరుబావిలో పడిన గ్రీజు మరకల బాల్యానికి ఊపిరాడదు.
కూరగాయల్ని కొనలేనితనం దాకలో చారై మరుగుతా ఉంటాది.
సెంటు స్థలం కోసమై పోరాడే ప్రాణాన్ని తూటా తన్నుకు పోతాది.
అమ్మకానికి శిశువులు, ఇక్కడ స్త్రీ ఓ గర్భాగారం.
రోడ్డు పక్క డేరాలనిండా నిర్వాసిత గిరిజనులు.
హైవే పక్క మెరుపుల చీర చెయ్యూపుతూంటుంది.
"బ్లడీ బెగ్గెర్స్ బ్లడీ ఇండియా" BMW కారు అద్దం పైకి లేచింది.
ద్రావకం మింగిన కంసాలి , నూలు పోగుకు ఉరేసుకొన్న నేతకాడు,
పురుగుమందూ-పత్తిరైతూ, లాడ్జీలో కుటుంబం సెన్సెక్స్ హత్య
ఇక్కడ చావంటే ఎక్స్ గ్రేషియా - ఎక్స్ గ్రేషియా కోసమే చస్తారు.

నా దేశపు సౌభాగ్యమంతా ఎక్కడికి పోయింది?

ఇక్కడ రెండు దేశాలు కనపడుతున్నాయి
ఒకటి సంపన్న భారతం
మరోటి దరిద్ర భారతం.

బొల్లోజు బాబా

సంవత్సరీకాలు

నీవిక లేవన్న వాస్తవానికి
చెట్టుతొర్రలో పక్షిపిల్ల ఆర్తనాదంలా
హృదయం కీచుమంది.

మెతుకు వృధా, బతుకు వృధా అంటూ
తీతువు పిట్ట అరుచుకుంటూ సాగింది.

ఆ లోహ క్షణాల రంపపు కోతకు
నిలువెత్తు జీవన వృక్షమూ
కన్నీరు చిమ్ముకుంటూ నేలకొరిగింది.

కాలం ఎంత చిత్రమైనది!
నీవులేవన్న వాస్తవం
ఎంత నిశ్శబ్దంగా అదృశ్యమైంది.

కలలూ, కన్నీళ్లు
ధరలు, దరిద్రాల వంటి
దినసరి వెచ్చాల్ని ఖర్చుచేసుకొంటూ
ఎంతదూరం నడిచేసాను!


బొల్లోజు బాబా

బుల్లి కవితలు పార్ట్ II

ఆవకాయ్.కాంలో ప్రచురింపబడిన నా కవితలను ఇక్కడ పొందుపరుస్తున్నాను.
http://www.aavakaaya.com/articles.aspx?a=l&categoryId=1


1. వాయిదా

నెలవంకా నేలా
ముచ్చట్లాడుకొంటున్నాయి.

ఎందుకనో నెలవంక గొంతు
పున్నమినాటంత బలంగా లేదు.
నేల తన గాలి ఊసులతో
ఊదర కొడుతుంది.

చీకటి చాపను మడుచుకొంటూ
పొద్దుపొడిచింది

చర్చలు వాయిదా పడ్డాయి.

By బొల్లోజు బాబా, Nov 5 2008 7:28PM



2. సాఫల్యం

ఏం బుద్ది పుడుతుందో
కొద్దికొద్దిగా నన్ను శ్వాసించటం
మొదలు పెడతావు.
నెమ్మది నెమ్మదిగా నన్ను
ప్రేమించానని తెలుసుకొంటావు.

ఆ క్షణమొక పుష్పమై
నీ మది కిటికీలోంచి తొంగిచూసి
నాకై వెతుకుతుంది.

నీ జీవితంతో నాస్వప్నాలు ఫలించాయి.

By బొల్లోజు బాబా, Nov 12 2008 4:09PM


3. మార్పు

చాలా కాలం తరువాత కలిసాం.
నా హృదయంలో ముద్రించుకొన్న
ఆ "నువ్వుని" నీలో ఎంత
శోధించినా కనిపించలేదు.

మనం కలుసుకోకుండా ఉంటే
ఎంత బాగుణ్ణు!

By బొల్లోజు బాబా, Dec 12 2008 5:16PM


బొల్లోజు బాబా

బుల్లి కవితలు పార్ట్ I

ఆవకాయ్.కాంలో ప్రచురింపబడిన నా కవితలను ఇక్కడ పొందుపరుస్తున్నాను. ఈ కవితలపై వచ్చిన కామెంట్లను క్రిందఇవ్వబడిన లింకులో చూడగలరు.
http://www.aavakaaya.com/articles.aspx?a=l&categoryId=1


1
దొమ్మరి పిల్ల
మృత్యు తీగపై మోళీ కట్టే బాలిక
అడుగులో అడుగేసుకొంటూ నడుస్తూంది.
ఆమె పట్టుకొన్న వెదురుగడకు
ఒకవైపు జీవిక, మరో వైపు బాల్యం
వేలాడుతున్నాయి.

చిన్న అపశ్రుతి
రోడ్డుపై రక్తపు మరక.

దేముడు
పని ఇంకెప్పటికి నేర్చుకొంటాడూ?

By బొల్లోజు బాబా, Dec 7 2008 7:౫౩


2
సాంగత్యం
బయట
ఉరుములు మెరుపులతో
కుంభవృష్టిగా వాన.
అర్ధ నిమీలిత నేత్రాలతో
ప్రశాంతంగా నిద్రిస్తున్న నీవు .
సన్నిధిలో ఎంతటి
భరోసా ఉంటుంది.

కామెంట్లు 3
By బొల్లోజు బాబా, Nov 30 2008 7:59PM


3
ఆటో లోంచి పాట
మూడు చక్రాల స్పీకరు బాక్సు
ఏదో పాటను మోసుకుంటూ
సాగిపోతోంది.

మద్దెల అడుగుల చప్పుడు
దాని రాకనూ, పోకనూ
చక్కని శబ్దచిత్రంగా లిఖించింది.

పిట్టలు ముసిరిన చెట్టు
సంజెవేళలో వెదచిమ్మే
మువ్వల శబ్దాల్ని
రోడ్డుపై చల్లుకుంటూ పోతోంది ఆటో.

హడావిడిలో పట్టించుకోంగానీ
ఆ పాటకు జ్ఞాపకమేదో రేగుతాది
కలలో మెసలటానికి.

కామెంట్లు 3
By బొల్లోజు బాబా, Nov 25 2008 4:48AM



బొల్లోజు బాబా

ప్రవాసి కలలు

చీకటి పడింది
పగటి వేషం తీసేసి
సుగంధ స్వప్నాల లోతుల్లోకి
నిశ్శబ్ధంగా జారిపోయాను.

కొబ్బరి పుల్ల తో కత్తి యుద్దం చేస్తుండగా
చెడ్డీ జారిన తమ్ముణ్ణి చూస్తూ
" షేమ్ షేమ్ పప్పీ షేమ్" అంటూ
పువ్వులా నవ్వుతుంది పాపాయి.
ఆ నవ్వుల పరిమళంలో తడుస్తూ
నువ్వూ నేనూ.

చెడ్డి పైకి లాక్కొని
కాంతారావు కాస్తా రాజనాలగా మారిపోయాడు.
మనిద్దరి చుట్టూ వాళ్లిద్దరూ
గిర.. గిర.. గిర.. గిర...


పూర్వానుభవాల్ని స్వప్నాల్లో
చూసుకొంటోంది హృదయం
వసంతార్భాటాల్ని విత్తనాల్లో
దాచుకొన్న వనంలా.

బొల్లోజు బాబా

నగర మర్యాద + ఈమాట, ఆంధ్రభూమి లలో పడిన నా కవితల లింకులు.

బ్లాగ్మిత్రులకు, పెద్దలకు
ఈమాట వెబ్ పత్రిక యొక్క దశమ వార్షికోత్సవ సంచికలో ప్రచురింపబడిన " సార్ గారండీ, సార్ గారండీ" అనే కవిత మరియు మూడు నవంబరు న ఆంధ్రభూమి సాహితి పేజీలో ప్రచురింపబడిన " మట్టికనుల నా పల్లె" అనే కవితల లింకులను ఇక్కడ ఇస్తున్నాను. (పేజీ చివరలో ఉంటుంది)
నన్ను వెన్నుతట్టి ప్రోత్సహిస్తున్న మిత్రులకు, పెద్దలకు సదా కృతజ్ఞుడనై ఉంటాను.
ధన్యవాదములతో
భవదీయుడు
బొల్లోజు బాబా

http://www.eemaata.com/em/issues/200811/1348.html

http://andhrabhoomi.net/sahiti.html



నగర మర్యాద

రహదారికిరుపక్కలా చెట్లు క్రమేపీ తగ్గి
హోర్డింగులు మొదలైతే
నగరంలోకి ప్రవేశిస్తున్నామన్నమాటే.
రకరకాల రంగుల్లో, వింతైన వెలుగులతో
హోర్డింగులు వంగి వంగి స్వాగతం పలుతూంటాయి.

నోరూరించే రుచులూ, ఇంటిని మరిపించే ఆతిధ్యం అంటూ
కొన్ని హోర్డింగులు అత్యంత అతి వినయంతో ఆహ్వానిస్తాయి.

"తలతిరుగుడా అయితే పక్షవాతం కావొచ్చు" అంటూ మన క్షేమం కోరుతూ
కిడ్నీలెక్కడ దొంగిలింపబడతాయో చెపుతూంటాయి.

వేయబోయే కొత్త వేషాలకు దుస్తులు మావద్దే కొనుక్కోమని
కొన్ని హోర్దింగులు ప్రాకులాడుతూంటాయి.

మేమమ్మే చదువులే టౌనులో బెస్టంటూ
మీర్రాకపోతే మామీద ఒట్టంటూ కొన్ని ప్రాధేయపడతాయి.

మాదే " అసలైన అనువంశీక షాపంటూ" కొన్ని దీనంగా నమ్మబలుకుతాయి.

నిక్కచ్చైన KD బంగారం మావద్ద మాత్రమే లభ్యం
రండి రండి రండంటూ మరికొన్ని గారాలు పోతాయి.

"మిక్సీ కొనండి మారుతీ కారు ఖచ్చితంగా పొందండి" అంటూ
కొన్ని హోర్డింగులు రోడ్డు గుద్ది మరీ, సాదరంగా పిలుస్తాయి.

ఆఖరుకు చస్తే
మార్చురీ వేను ఫోను నంబర్లతో సహా (ఉపయోగపడే సమాచారమిది)
హోర్డింగులు ఆత్మీయంగా, సవివరంగా, సవినయంగా,
తెలుపుతూ నగరానికి ఆహ్వానిస్తాయి.

తెచ్చుకొన్న చమురు ఇంకి పోయేదాకా
నగరమన్నాకా, ఆమాత్రం మర్యాద చేయద్దూ మరి?

బొల్లోజు బాబా

ప్రొడిగల్ సన్స్

కాలేజీ చదువులకని
ఇల్లు విడిచిన పిల్లలు
ఇంకా తిరిగి రారు.

వృద్దాశ్రమంలో అంతా బాగానే ఉంటుంది.
వేళకు తిండి, వైద్యం, కాలక్షేపం.
కానీ
మెలుకువ నిద్రపొడవునా వ్యాపిస్తూంటుంది.

చలిచేతుల్ని
అనుభవాల చుట్టూ వేసి
వెచ్చచేసుకోవాల్సిందే.

జ్ఞాపకాల్ని వింటూ కొవ్వత్తి
రాత్రిలోకి వలికిపోతుంది.
కాలం నిండా ఘనీభవించిన చీకటి.

ఇసుక గడియారంలోని
ఒంటరి ఎడారి ధార
భారంగా జారుతుంది.

గాలి తన బరువుని
చెట్లపై ఈడ్చుకుంటూ సాగుతూంటుంది.

పాదముద్రలను
కెరటం నోట కరచుకు పోయింది.
మౌనం పంజరంలా
దేహంపై దిగింది.

కాలేజీ చదువులకని
ఇల్లువిడిచిన పిల్లలు వచ్చారు.

బొల్లోజు బాబా

ఒకానొక రెడ్ లైట్ ఏరియా

ఆ నాలుగు రోడ్ల కూడలి
పరాకాష్టకు చేరుకున్న ఒకానొక
వికృత క్రీడ యొక్క భీభత్సావృత కూపం.

జీవితం లైంగికంగా వ్యాప్తిచెందే
అంటురోగమయిన చోట
కన్నెలు మల్లెలవుతాయి
మల్లెలు కత్తులవుతాయి.

ఇక్కడ స్త్రీ చర్మం గజాల్లెక్కనా
గంటల్లెక్కనా వ్యాపారం చేయబడుతుంది.
ఇక్కడ అసూర్యంపశ్యల మాంసం
దేహాల్లెక్కన వడ్డీకి తిప్పబడుతుంది.

వర్ణ, వర్గ, కుల, మతాలనబడే
సభ్యసమాజపు శిలాతెరలు ఇక్కడ
దేహాలమద్య కనిపించని మంచుపొరలవుతాయి.

కిలికించితాలు, చెక్కిళ్ళ సిగ్గుదొంతరలు,
సుఖమనిపించే విరహాలు, పరిష్వంగ పులకింతలు,
అవన్నీ ఇక్కడి ఈ జీవన పరాజితుల
గుండెల్లో కలల శిలాజాలు.

ముత్యం భస్మమయినట్లు
స్వప్నయవ్వనం కాలిపోగానే, వాస్తవం
అనకొండాలా మృత్యుకౌగిలించుకుంటుంది.

పింప్ లు పిండుకోగా ఈ స్థనాల్లో
మిగిలింది రక్త గడ్డలొక్కటే.
నిత్యం వందల డైనోసార్ పందుల
రత్యానంతరం ఈ దేహాల్లో మిగిలింది
రోదనా ప్రవాహమొక్కటే.

ఈ కసుగాయల చెక్కిళ్లు చిదిమితే
కారేది పాలు కాదు ఎయిడ్స్ మాత్రమే.
ఈ ఎడారి కొమ్మలు పుష్పించేదిక
వేదనా బూడిద మాత్రమే.

ప్రపంచ ప్రాచీన వృత్తి ఇక్కడి
వ్రణ యోనులకు జీవనాధారమై
అదే మృత్యుదాతయై విరాజిల్లుతుంది.

సమాన ఆస్తి హక్కు, 30% రిజర్వేషన్ల వల్ల ఏం లాభం?
జీవన పరిస్థితులు మెరుగుపర్చాలి కానీ?


బొల్లోజు బాబా

(ఒకానొక రెడ్ లైట్ ఏరియా చూసి చలించి)

సిక్స్ పేక్ హృదయం

ఆల్చిప్ప కన్నుతో
మామిడి చెక్కు ఒలిచినట్లుగా
జ్ఞాపకాల ఒక్కో పొరనీ
ఒలుచుకుంటూ పోతే,
చివరకు ఒక స్ఫటిక సదృశ
కన్నీటి బిందువు మిగిలింది.

నీ అనంత శయనపు
చిత్తరువుని చూస్తూ
నే రాల్చుకొన్నదే.
దీని తస్సాదియ్యా! అదింకా ఉందా!

చీకటిని రెండు చేతులతో
బలంగా తోసుకుంటూ
ఎంతదూరం వచ్చేసానూ!

వెలుతురు శబ్ధాల్ని కళ్ళతో
భారంగా పీల్చుకుంటూ
ఎంత కాలాన్ని ఊదేసానూ!

నీడల్ని మాత్రమే ప్రతిధ్వనించే
లోయల్లోకి ఎన్నిరోజువారీ
వెర్రికేకల్ని గుమ్మరించానూ!

ఎంతైనా
ఇది సిక్స్ పేక్ హృదయం కదా!



బొల్లోజు బాబా

కళంకిత

ఆమె ఓ కళంకిత
ఆమె చేసిన తప్పల్లా
లేత కన్నుల యవ్వనాన్ని
ఆకర్షణ అనే లోయలో
ఒలకపోసుకోవటమే!

హృదయం ముంగిట
కలల కళ్లాపి జల్లి
తెరమరుగయ్యే
వేకువ వెన్నెలను
ఆహ్వానించటమే!

ఆ తప్పిదాన్ని
తెలుసుకొనేలోనే జీవితం
వాస్తవాల చీకటికొట్లో బంధీ ఐ
దేహం కుదింపబడి, కుదింపబడి
ఒక్కచోటే కేంద్రీకృతమై
అదే జీవనాధారమై
అదే మృత్యుదాతయై........

మునుల శాపాలూ లేవు,
విమోచనాలూ లేవు,
అశరీరవాణి సాక్ష్యాలూ లేవు,
నయనమ్ముల జాలువారే
జలపాతమ్ములు తప్ప....

బొల్లోజు బాబా

కవిత్వం మా ఇంటి పెద్ద

ప్రశ్నల ఇసకను
కళ్ళల్లో చల్లి పోతుంది ఒక్కో అనుభవం.
అపుడు కలిగే ఆలోచనలను
గ్లాసులు భందించలేవు.
గదులు నిర్భందించలేవు.
హృదయం కట్టి పడేయలేదు.
ఫలితంగా
లోపల్లోకంలో వీచే వెర్రి గాలులకు
చెట్ల కొమ్మలు ఊగిపోతూంటాయి.

అపుడు కవిత్వం
పరామర్శించటానికి వస్తుంది.
అపుడు కవిత్వం
ధైర్యవచనాలు చెప్పి ఓదారుస్తుంది.
అపుడు కవిత్వం
నన్ను మళ్ళా మనిషిని చేస్తుంది.

అందుకే
కవిత్వం మా ఇంటి పెద్ద.

బొల్లోజు బాబా

(నేను కవిత్వాన్ని ఎందుకు పట్టాను అన్న జాన్ హైడ్ కనుమూరి గారి మాటలు చదివి)
http://johnhaidekanumuri.blogspot.com/2007/09/1.html

ఎంత హాయి ........

వేళ్ల అందాలని మట్టి క్రింద
కప్పెట్టేసిన చెట్టు దెంత స్వార్ధం!

పక్షిపిల్ల సౌందర్యాన్ని
జిగురుజిగురుగా తనలొ దాచేసుకొన్న
గుడ్డుదెంత జాణ తనం.

అద్భుత శిల్పాలను గర్భంలో ధరిస్తూ
బండగా కనిపించే ఈ రాళ్లెంత మొండివి !

ఈ రాత్రెంత మోసకత్తె కాకపోతే
వేకువని సూచనగానైనా తెలుపుతుందా !

అంతెందుకు నువ్వు మాత్రం
మదినిండా నన్ను నింపుకొని
ఒక్క చిరునవ్వు చాక్లెట్టైనా ఇచ్చావా?

***************************


కలల కర్చీఫ్ తో గుండె కన్నీళ్లు
తుడుచుకోవటమెంత హాయి ......


బొల్లోజు బాబా

సౌందర్యం

సెలయేటి ఎగువన ఎవరో
నీటిలో వెన్నెల బిందువుల్ని
కలిపారు.

సెలయేరు పొడవునా వెన్నెలే!

నీరుతాగాలని వంగితే
దోసిట్లో చందమామ.

బొల్లోజు బాబా

పక్కింటబ్బాయి ఆత్మహత్యాయత్నం

మా పక్కింటబ్బాయి
నిన్న రాత్రి ఆత్మహత్యాయత్నం చేసాట్ట.
" పరామర్శించటానికై" వెళ్లా
ఏరా అబ్బాయ్ ఏంజరిగిందీ అంటే
మధుకలశం విష పాత్రికైందన్నాడు.
సైకత సౌధాలను గాలిమొమ్ము తన్నుకుపోయిందన్నాడు.
కనిపించని గోడలకు గుద్దుకొని ఆలోచనలు
ముక్కముక్కలై రాలిపోయాయన్నాడు.
అలా వాడు ఏవేవో అంటూనే ఉన్నాడు.
నేనేం మాట్లాడలేదు.
వాడి భుజంపై చేయివేసి
" పదరా అబ్బాయ్ అలా లోకం చూసొద్దాం"
అంటూ బయటకు తీసుకొచ్చాను.
***********

తల టైరుక్రింద కొబ్బరికాయై " ఠాప్" మని పగలగా
దేహం ప్రశాంతంగా పవళిస్తూ ఉంది. పక్కనే
ఓ మనసు అప్పటికే సహగమనం చేసేసింది.
మృతుని కూతురి లేత యవ్వనాన్ని అద్దెకు తిప్పటానికై
అప్పటికే కొన్ని కళ్లు పధకాలు రచిస్తున్నాయి.

దగ్ధ భోగీ లోంచి దింపిన, పచ్చికట్టెలా పూర్తిగా కాలని
దేహాలు ప్రశాంతంగా పవళిస్తూ ఉన్నాయి. పక్కనే
ఓ తల్లి తన కొడుకు దేహం కోసం వెతుకులాట.
కాలిన కొడుకు దేహాన్ని అప్పటికే లక్ష సార్లు చూసినా
పోల్చుకోలేక పోవటం ఓ జీవిత కాల విషాదం.

ఇంతకాలం ఆ వృద్ధదంపతులకు చేతికర్రై పరిమళించిన
కొడుకును కాన్సర్ కౌగిలించుకోగా
దేహం ప్రశాంతంగా పవళిస్తూ ఉంది. పక్కనే
చూపులులేని నాలుగు ముసలి నేత్రాలు,
నేత్రాలు లేని రెండు మొహాలు, మొహాలు లేని రెండు దేహాలు
అవి కోల్పోయిన కూడు, గూడు, గుడ్డా.
ఆ దేహాల్లోకి మెల్లగా నల్లని ఒంటరితనం ఎగబాకుతుంది.

సరిహద్దుల్లో వేయిపిరంగులు పేల్చిన
యోధుణ్ణి ఒక్క బుల్లెట్ ముద్దాడింది.
దేహం ప్రశాంతంగా పవళిస్తూ ఉంది. పక్కనే
ఒక కుటుంబం రెక్కతెగిన పిట్టలా
గిరికీలు కొడుతూ నేలకూలింది.
శోక కాంతిలో ఒక జాతి మొత్తం,
ఒత్తి కింది మైనంలా ద్రవిస్తూనే ఉంది.

రేప్ అనంతరం పైశాచికంగా చంపబడ్డ విద్యార్ధిని
దేహం ప్రశాంతంగా పవళిస్తూ ఉంది. పక్కనే
ఆకాశమంత ఆక్రోశాన్ని, సముద్రమంత బాధనీ
జ్వలింపచేసుకొన్న హృదయ చితి ఇంకా కాలుతూనే ఉంది.
నక్షత్రాలన్ని అశ్రుబిందువుల్ని
రాల్చుకున్న నేత్రాలు నెరళ్లు తీసి
నెరనెరలో దిగులు మొలకలు లేస్తూనే ఉన్నాయి.
************

పార్ధివ దేహాలెప్పుడూ
ప్రశాంతంగా పవళిస్తూనే ఉంటాయిరా అబ్బాయ్.
నడిచే దేహాలు మాత్రం- ఆ అకస్మిక వియోగ
విషాదంలో ప్రయాణిస్తూనే ఉండాలి.

హఠాన్మరణం వెనుకే ఇంత విషాదం ఉన్నప్పుడు
బలవన్మరణం వెనుక ఇంకెంత ఉంటుందో తెలుసా నీకు?

నీ బాధల్నీ, దైన్యాన్ని, పగిలిన హృదయాన్ని
మరొకరిలోకి బట్వాడా చేస్తున్నావన్న విషయం నీకు తెలియదు.

నీ ఆక్రోశాన్ని, ఆవేదనను, భాధ్యతలనీ, జ్ఞాపకాలని
నీవు చేసిన శూన్యాన్ని
నీ వాళ్లు జీవితాంతం మోసుకు తిరగాల్సిఉంటుంది.
**********

మా పక్కింటి అబ్బాయి పశ్చాత్తాపం
వాని కళ్లను నీళ్ల మడుగు చేసింది.

బొల్లోజు బాబా

ఈ రథాన్ని వెనక్కు లాగొద్దు

చమట సంద్రం లో ప్రాణవాయువుకై
ఈదులాడి ఈదులాడి
దొరికిన ఆధారంతోనే
ఆ క్షారజలాల్ని మధించి
సాధించిన అమృతాన్ని తాగేవేళ
అబ్బే రిజర్వేషను బాపతురా
వీడి దగ్గర సరుకెక్కడుంటుంది
అనే మాటల ఘాతానికి హృదయం
కరంటు తీగలను తాకిన
గబ్బిలమై విలవిలలాడుతుంది.

ఆలోచనలు, ఆశయాలు మనసులూ
ముప్పేటల హారంలోని ముత్యాల్లా
పెనవేసుకుపోయినపుడు
తనువులు పరిణయ లాంఛనాన్ని పూర్తి చేసుకుంటే
"వర్ణ సంకరం, వర్ణ సంకరం" అనె గుసగుసలకు
గుండె దిగులు చెట్టై గుబులు
పుష్పాలు పూస్తూంటుంది.

బి. సి. అంటే ఎవరు నాన్నా?
అని కన్న కూతురడిగినపుడు ఏమని చెప్పను?

అద్దకం పనిలో రంగుల్లోని సీసం
బొట్లు బొట్లు గా ఎముకల్లో చేరి
నిర్వీర్యమయినవాడని చెప్పనా? లేక

బంగారాన్ని కొట్టి కొట్టి భుజం బంతిగిన్ని కీలు
అరిగిపోగా చేయి ఎత్తలేని స్థితిలో
పస్తులుంటున్న వాడని చెప్పనా?

ఆస్బెస్టాస్ రేణువులు ఊపిరితిత్తులను
తూట్లు పొడవగా దగ్గుతూ రొప్పుతూ
వాటినే తోలు తిత్తులుగా చేసి
కొలిమిని మండిస్తున్నవాడని చెప్పనా?

లోహ పాత్రల ఇంద్రజాలంలో
తన జీవనాధారం మాయమవగా
మట్టిగరుస్తున్న మృత్తిక కళాకరుడని చెప్పనా? లేక

సాయింత్రం తిరిగొస్తేనే బతికున్నట్టుగా
లెక్కింపబడే సముద్ర జాలరి దినదిన గండ జీవితానికి
పొడిగింపుగా మిగిలిన వారసుడని చెప్పనా?

ద్రోణాచార్యుడు ఒక వేలే అడిగాడు
కానీపారిశ్రామిక విప్లవాచార్యుడు కోరిన
వేల వేళ్ల యొక్క దేహాల సంతతి అని చెప్పనా?

ఏమని చెప్పాలి నాకూతురికి
బి.సి. అంటే ఎవరని చెప్పాలి?
నేనెవరు అంటే ఏమని ఆవిష్కరించాలి?

శ్మశానంలా తీసుకోవటమే కానీ ఇవ్వటం తెలీని ఈ సమాజానికి
తరతరాలుగా అందిస్తూనే ఉన్న ఈ జీవి
ఇపుడిపుడే రొట్టెలో భాగానికై చేయి చాచినందుకు ............

బొల్లోజు బాబా

(---నేనింతవరకూ తీసుకువచ్చిన ఈ రధాన్ని ముందుకు నడపండి. కనీసం ఉన్నచోటైన ఉంచండి తప్ప వెనక్కు మాత్రం నడిపించకండి -- అన్న డా. బి. ఆర్. అంబేద్కర్ మాటల స్ఫూర్తితో )