మీది యానమా? అబ్బో....

మాది యానం అని చెప్పేసరికి
పెదాలమీద పరచుకొనే వక్ర నవ్వుకి
విక్రమార్కుడైనా భాష్యం చెప్పగలడా?

సాయింత్రమయ్యేసరికి
ఎలట్రిక్ పోల్ ని "స్టెడీ ప్లీజ్" అనే వాళ్లు
మునిసిపాలిటీ వైతరిణిలో కూలబడి
"జగాన్ని మాయం" చేసే వారు.
పక్కనే అప్పటిదాకా చక్కగానే నడుస్తూ
ఒక్కసారిగా మన భుజంపై భళ్లున వాంతి చేసుకొనేవారు.
బస్సులో సీటు క్రింది బుడ్డి ఎవరిదంటే
ణాధి ఖాదంఠే ణమ్మరే? అని దబాయించేవారు.
ఇవీ ఇక్కడ మనకు కనిపించే ఒకానొక
వికృత క్రీడా వినోదపు చేష్టలు.

ఇక్కడ కనిపించే కనిపించే ప్రతి కొత్తదేహము,
నడిచే మత్తుముద్ద.
గుద్ది గాయం చేసిన తరువాతే
తెలుస్తుంది అది
మత్తు చెట్టుకు ఊయలలూగుతుందని.

మాది యానం అని చెప్పేసరికి
పెదాలమీదపరచుకొనే వక్ర నవ్వుకు
విక్రమార్కుడక్కరలేదేమో భాష్యం చెప్పటానికి.

బొల్లోజు బాబా
(యానంలో మద్యం చవకగా లభించే కారణంగా పరిసర ప్రాంతాలనుండి మద్యపాన ప్రియులు వచ్చి ఫుల్లుగా లాగించి పోతుంటారు.)

ఒకానొక రెడ్ లైట్ ఏరియా

ఆ నాలుగు రోడ్ల కూడలి
పరాకాష్టకు చేరుకున్న ఒకానొక
వికృత క్రీడ యొక్క భీభత్సావృత కూపం.

జీవితం లైంగికంగా వ్యాప్తిచెందే
అంటురోగమయిన చోట
కన్నెలు మల్లెలవుతాయి
మల్లెలు కత్తులవుతాయి.

ఇక్కడ స్త్రీ చర్మం గజాల్లెక్కనా
గంటల్లెక్కనా వ్యాపారం చేయబడుతుంది.
ఇక్కడ అసూర్యంపశ్యల మాంసం
దేహాల్లెక్కన వడ్డీకి తిప్పబడుతుంది.

వర్ణ, వర్గ, కుల, మతాలనబడే
సభ్యసమాజపు శిలాతెరలు ఇక్కడ
దేహాలమద్య కనిపించని మంచుపొరలవుతాయి.

కిలికించితాలు, చెక్కెళ్ల సిగ్గుదొంతరలు,
సుఖమనిపించే విరహాలు, పరిష్వంగ పులకింతలు,
అవన్నీ ఇక్కడి జీవన పరాజితుల
గుండెల్లో కలల శిలాజాలు.

ముత్యం భస్మమయినట్లు
స్వప్నయవ్వనం కాలిపోగానే, వాస్తవం
అనకొండాలా మృత్యుకౌగిలించుకుంటుంది.

పింప్ లు పిండుకోగా ఈ స్థనాల్లో
మిగిలింది రక్త గడ్డలొక్కటే.
నిత్యం వందల డైనోసార్ పందుల
రత్యానంతరం ఈ దేహాల్లో మిగిలింది
రోదనా ప్రవాహమొక్కటే.

ఈ కసుగాయల చెక్కిళ్లు చిదిమితే
కారేది పాలు కాదు ఎయిడ్స్ మాత్ర
ఈ ఎడారి కొమ్మలు పుష్పించేదిక
వేదనా బూడిద మాత్రమే.

ప్రపంచ ప్రాచీన వృత్తి ఇక్కడి
వ్రణ యోనులకు జీవనాధారమై
అదే మృత్యుదాతయై విరాజిల్లుతుంది.

సమాన ఆస్తి హక్కు, 30% రిజర్వేషన్ల వల్ల ఏం లాభం?
జీవన పరిస్థితులు మెరుగుపర్చాలి కానీ?
బొల్లోజు బాబా
(ఒకానొక రెడ్ లైట్ ఏరియా చూసిన చలించి)

మట్టి కనుల నాపల్లె

అపరిచిత ప్రపంచంలో బతకడం అంటే
వసంతాన్ని పారేసుకొన్న తుమ్మెద
ఎడారి కన్నులపై వాలటమే!

ఏ కరచాలనాల ప్రారంభం
ఏ ఆత్మ స్నేహాల వాకిళ్లు తెరుస్తుందో లేక
పరచుకోబోయే ఏ విష జాలం అవుతుందో
తెలియని స్థితి.

అపరిచిత ప్రపంచంలో బతకటం అంటే
జీవితాన్ని అవమానం స్థాయిలో లాగించేయటమే.
ప్రసవించే స్త్రీ, ఆ వేదనలో ఎంత ఒంటరో
అంతే ఏకాకితనం ముసురుకుంటుంది.
మహా సంద్రంలో ఒంటరి నావికుని
మనో రోదనను ఏ ప్రవచనాలు
శాంతింపచేయలేవు.

అపరిచిత ప్రపంచంలో బతకటం అంటే
మబ్బుల మద్య గుంపును కోల్పోయిన
కొంగపిల్ల తుమ్మ చెట్టుకు గాయమై
వేలాడడమే!

ప్రజా సమూహపు సానరాయిపై
గంధపు మాటల చెక్కని అరగదీసి అరగదీసి
నాగుండెకు పరిచయాల లేపనాన్ని పూద్దామంటే
గుండె కనపడదే!

ఒక వేళ
నెరళ్లు తీసిన నా పల్లె మట్టి నయనాల్లో
ఉండి పోయిందా?

ఫ్రాగ్మెంట్స్

సంభాషణ అంటే సెల్ పోను డిస్ప్లేలో
నంబరుచూసుకొని టాక్ బటను నొక్కడమే!
******

పావుగంటగా ఆలోచనలేమీ లేవు
యవ్వనం ఫోల్డర్ ఓపెను చేసా!
*****

చాన్నాళ్ల క్రితమే దేవుడికి మతితప్పింది.
*****

కోరికకు సాఫల్యానికి మద్య అగాధం
చితిలో ఇంకా నిప్పుంది.
*****
అలంకరణ
అద్దం ఆమె అందాన్నంతా తిరిగిచ్చేసింది.
*****



ఒక వేకువ
రాత్రంతా వానచినుకుల చుంబనాలతో
అలసిన తడితడి పూలపెదవులపై
వేకువ వెండివెలుగై పరచుకుంది.
*****

ఉదయకాల మైధునం
దినం యవ్వనంతో ఉన్నవేళ
పెదవులు నీ హృదయ రహస్యాల్ని దాచలేవు.
జాజుల వాసనకు నీ తనువు సాంద్రరూపమౌతుంది.
పేదవాని స్వర్గ ద్వారాలు తెరచుకొన్నవేళ

ఓ నా మనసా

నువ్వు నన్ను ప్రేమించావు
కనుకనే ఇన్ని విజయ పుష్పాలను
నేను పూయించగలిగాను.

నీవు నా స్వప్నాలకు రెక్కలు తొడిగి ఉండకపోతే
నేనో బోంసాయ్ మొక్కగానే ఉండే వాడిని.

నువ్వు నన్ను విశ్వసిస్తున్నావన్న వాస్తవం నన్నీ
జీవన సంద్రంలో తేలుతూ ఉండేలా చేస్తుంది.

నీ జీవితంలోకి నన్ను లాగేసుకొన్నావన్న భావనే
ఈ జీవన రణ రంగంపై నన్నో
అజేయ గ్లాడియేటర్ ని చేస్తుంది.

నీ కాలంలో నా కలల ఉనికి
నా గడియారంలోంచి నిష్ఫల, నిష్క్రియా
నిముషాలను తరిమేస్తాది.

నీ ప్రతీ మాటనిండా సుమాలుంటాయి.
నా శరీరంపై నీడలా జీవించే నీ జ్జాపకాలు
ఘనీభవించిన ఓ సువాసన.

నాకు మరో దారి లేదు
నిన్ను తిరిగి ప్రేమించటంతప్ప.

బొల్లోజు బాబా

జీవనం

నేనూ క్యూ లో కలిసాను

అది చక్కగానే ముందుకు నడుస్తుంది.

ఈ క్యూ గమ్యమేమిటా అని

సందేహమొచ్చింది.

ముదున్న ఓ పెద్దమనిషిని అడిగాను

'మరో క్యూ లో కలవడమే' అన్నాడాయన.

అదిరిపడ్డాను

గమ్యం తెలియని గమనాన్ని

కొనసాగాలనిపించలేదు.

'ఈ క్యూ నుంచి వెళిపోవాలి' ఎలాగ అని అడిగాను.

మరొక క్యూ ని చూపించాడాయన.

నేనూ క్యూ లో కలిసాను
అది చక్కగానే ముందుకు నడుస్తుంది.

బొల్లోజు బాబా

నా కళ్ళతో జీవితం

జీవితం రోజాలుగాను,

చాక్లెట్ ముద్దులుగానూ ఉంటే

ఈ ప్రపంచమెంత అద్భుతంగా ఉండేది!

ప్రతీఒక్కరూ నవ్వుతూ ఉండినట్లయితే

ఈ ప్రపంచం మనతో కలసి హసించదూ!

కానీ

జీవితం కఠినమైనది, రోజాలూ లేవూ, నవ్వులూ లేవు.

చాక్లెట్ల ముద్దులూ లేవు. భాధఒక్కటే సత్యం.

ఏ ప్రేమా ఎప్పటికీ స్వచ్చంగా సత్యమైనది కాదు.

నీకూ నాకూ ఒక సౌలభ్యం మాత్రమే!

కనుచూపుమేరలో అన్నీ యుద్దాలే, ద్వేషాలే!

ప్రేమలేదు, స్వాంతన లేదు.

జనులు మనచుట్టూ చనిపోతున్నారు.

నాకాలమింకా ముగియలేదు. దేముడే నిర్ణయించాలి.

నేనింకా బతికున్నాను ఎందుకంటే ఇంకా చావలేదు కనుక.

బొల్లోజు బాబా (డోన్నా నిమ్మో వ్రాసిన "లైఫ్ థ్రూ మై ఐస్ " అనే కవితకు అనువాదం)

ఆస్పత్రిలో ఓ చావు

కట్లు తెంచుకొని ఓ హంస ఎగిరి పోయింది

ఎళ్ళి పోయావా అమ్మా
బతినన్నాళ్ళూ మాకోసమే బతికి ...........
నిన్నటి దాకా ఆమెను పనిమనిషిలాగ వాడుకొన్న
ఓ కొడుకు భోరుభోరున నటిస్తున్నాడు.

మిగతా రోగుల మొహాలపై
భయం యాసిడ్డై విస్తరించింది.
చావు వాసన వైరాగ్యమై,వేదాంతమై,కర్మ సిద్దాంతమై,
వార్డంతా మంచులా పరచుకొంది.

ఓ ముసలాయన కళ్లు మూసుకొని
తనులేని ప్రపంచం ఎలాఉంటుందో
కలల తెరపై చిత్రించుకొంటున్నాడు.

నాడాలు కొట్టబడుతున్న ఎద్దులా
నిస్సహాయంగా పడున్న పక్షవాత రోగి కనుగుడ్లు
బొట్లు బొట్లై ద్రవించినయ్.... అసూయతో.

ఏయ్ అటు వెళ్లకు - అంది ఓ పురటాలు
డాక్టర్ని చేయ్యాలనుకొంటున్న తన పెద్ద కొడుకుతో.

అందరూ పోతున్నారు కానీ వీడింకా పోడు - అని
ఓ రోగి భందువు గుండె తన ద్రాక్ష గుత్తుల స్వప్నాలు
నిజమయ్యేదెపుడోనని మూలుక్కుంది.

ఇద్దరికీ ఇంకా బేరం కుదిరినట్టు లేదు
మృతురాలి భంధువు జేబు బరువుగానూ,
వార్డు బాయ్ జేబు ఖాళీగాను ఉన్నాయి.

వాసన పసిగట్టిన ఓ శవాల రిక్షా వాడు,
తలుపుమూసిన వంటింట్లోకి ఎలా వెళ్లాలో తెలీని పిల్లిలా
ఎవర్ని కదపాలో తెలీక కిటికీ వద్ద తచ్చాడుతున్నాడు.

దూరంగా ఓ బైరాగి - తోలుతిత్తి ఇది తుటులు తొమ్మిది .....'
అని తత్వం గొణుగుతూ మధ్యలో దగ్గు రాగా
దగ్గరుకు మింగుతున్నాడు.

ఆసుపత్రి పక్కనే ఉన్న గబ్బిలం గదుల లాడ్జికి
ఎదురుగుండా ఉన్న మందుల షాపుకీ
గోడకానుకుని ఉన్న రౌండ్ ది క్లాక్ హొటల్ కి
ఉప్పచేపలా వడలిన దేహంతో ఖాలీ సేసాలమ్మే ముదుసలికి
ఈ రోజుతో ఓ బేరం తగ్గిపోయింది.

దూరంగా చెట్టుపై వాలిన హంస ఓ సారి నవ్వుకొని
ఎగురుకొంటూ మబ్బుల్లో కలసిపోయింది.


బొల్లోజు బాబా

కాలం

భవిష్యత్తంటూ ఏమీ ఉండదు
అనంతమైన అవకాశాలన్నీ
వర్తమానంలోకి కుప్పకూలుతాయి.

వర్తమానమూ ఒక భ్రమే ఎందుకంటే
దాన్ని చేరగానే గతంగా మారిపోతుంది కనుక.
గతం మాత్రమే నిజంగా నిజం
జ్ఞాపకాల మచ్చలు, జీవితాన్ని నిర్ధేశించే అనుభవాలు
కళ్ల వెనుక కదలాడే నులివెచ్చని దృశ్యాలు
కళ్లు మూసేదాక వెంటాడుతూంటాయి.

బొల్లోజు బాబా

Introduction

Hai friends,
My name is Bolloju Ahmad Ali Baba, I hailed from Yanam, a union territory of Pondicherry, which was once ruled by French people. I am interested in Telugu literature. I wish to post my all scribblings and outpourings that relieved my mind in this blog soon. So this blog has been named so ie "Sahithee Yanam" (Journey of sahithyam). Hope you like it.
baba