Thursday, December 19, 2024
ఈ దేశానికి నెహ్రూ తప్పించిన ఉపద్రవం
Saturday, December 14, 2024
ప్రాచీన గాథలు- అనువాద కవిత్వం
ప్రాచీన గాథలు.
ప్రాచీన గాథలు పుస్తకం కావలసిన వారు 7989546568 నంబరు లేదా chaayabooks com వెబ్సైట్ వద్ద పొందవచ్చును.
పేజీలు 254, ఆఫర్ ధర 250/- రూపాయలు, ఫ్రీ షిప్పింగ్.
Friday, November 29, 2024
ప్రార్థనా మందిరాల వివాదం: చట్టం, సమాజం, సమతుల్య దృక్పథం
ఇటీవలి కాలంలో మసీదులు, దర్గాలు, చర్చిల కింద శివలింగాలు ఉన్నాయని, వాటిని తవ్వి బయటపెట్టాలని, హిందువులకు ఆ ప్రదేశాల్లో పూజలు చేసుకోవటానికి అనుమతులు ఇవ్వాలని డిమాండ్ చేసే వాదనలు పెరుగుతున్నాయి. ఈ వాదనలు సాధారణంగా మతసామరస్యాన్ని దెబ్బతీసేలా ఉండటం గమనార్హం.
ఈ రకమైన ప్రచారాల వెనుక అసలైన ఉద్దేశాలు ఏమిటి?
మతసామరస్యానికి చెక్ పెట్టడం: దేశంలో ఇప్పటికే మెరుగులేని స్థితిలో ఉన్న మతసామరస్యాన్ని పూర్తిగా చెరిపేయడం.
ప్రజల దృష్టిని మళ్లించడం: అసలు చర్చించాల్సిన ముఖ్యమైన ఆర్థిక, సామాజిక సమస్యలపై ప్రజల దృష్టిని మరల్చి, నిరర్థకమైన వాదనలపై దృష్టి పెట్టించడం.
రాజకీయ లబ్ధి: మెజారిటీ మతాన్ని దేశపు అధికారిక మతంగా తీర్చిదిద్దాలని ప్రయత్నించడం.
చట్టం ఏమంటుంది?
1991లో భారతదేశ పార్లమెంట్ ప్రవేశపెట్టిన Places of Worship Act ప్రకారం,
1947, ఆగస్టు 15 నాటికి ఏ ప్రార్థనా స్థలం ఏ మతానికి చెందుతుందో, అది ఆ మతానికి మాత్రమే చెందుతుంది.
ఈ చట్టం ప్రకారం, ఎటువంటి ప్రార్థనా స్థలాన్నీ ఇతర మతాలకు మార్చడం నిషిద్ధం.
నిబంధనలు ఉల్లంఘించిన వారికి కఠినమైన శిక్షలు ఉంటాయి.
చట్టం రామజన్మభూమి వివాదానికి మినహాయింపు ఇచ్చింది, కానీ దేశంలోని ఇతర అన్ని ప్రార్థనా స్థలాలకు ఈ చట్టం వర్తిస్తుంది.
చట్టాన్ని దాటి బయటకు వెళ్తున్న ప్రస్తుత పరిస్థితి
నేడు కొన్ని వర్గాలు చట్టాన్ని అవమానిస్తూ ఇతర మతాలకు సంబంధించిన ప్రార్థనాలయాలను హిందూ మతంలోకి మార్చాలని కోర్టుల్లో పిటిషన్లు వేస్తున్నాయి. ఈ చర్యలు సమాజంలో విభజన, ద్వేషాన్ని పెంచడం తప్ప మరేమీ చేయవు.
ఈ తవ్వకాల పరిణామాలు
మన దేశం గొప్ప వైవిధ్యానికి నిలయం. మతం, సంస్కృతి, సంప్రదాయాలలోనూ ఈ వైవిధ్యం ప్రస్ఫుటమవుతుంది.
చరిత్రపరమైన సమస్య: తవ్వకాల్లో హిందూ మతానికి సంబంధించిన వస్తువులు మాత్రమే బయటపడతాయనే నమ్మకానికి ఆధారాలు లేవు.
సామాజిక విబేధం: ఇటువంటి చర్యలు వివిధ మతాల మధ్య విభేదాలను మరింతగా పెంచుతాయి.
సంస్కృతికి వ్యతిరేకం: వైవిధ్యానికి మించిన విలువ మనకు లేదు. మన దేశ సౌందర్యం ఈ వైవిధ్యంతోనే నిలబడింది.
మనకు కావాల్సినది ఏమిటి?
అన్ని మతాలకు సమానమైన గౌరవం, సమాన హక్కులు కల్పించడమే భారత రాజ్యాంగం మూలసిద్ధాంతం.
మతసామరస్యం: ప్రతి మతాన్ని గౌరవించడం, పరస్పర విశ్వాసాన్ని పెంపొందించడం మన బాధ్యత.
చరిత్రను సరిదిద్దడం కాదు: చరిత్రను ఆధునిక రాజకీయ అవసరాలకు ఉపయోగించడాన్ని నిరోధించాలి.
ముగింపు
ఇటువంటి అనవసర వాదనలు మన దేశ బలం అయిన వైవిధ్యాన్ని దెబ్బతీయవచ్చు. మతసామరస్యాన్ని, మన సంప్రదాయ విలువలను కాపాడుకోవడం మనందరి బాధ్యత. చట్టాన్ని గౌరవించడం, వివేకంతో నడుచుకోవడం, విభేదాలను పక్కన పెట్టి సమైక్యతను బలపరచడం అత్యవసరం.
- బొల్లోజు బాబా
Saturday, November 9, 2024
సనాతనవాదులకు మాక్స్ ముల్లర్ అంటే ఎందుకు అంత ద్వేషం
Saturday, November 2, 2024
స్వీయ అస్తిత్వం వైపు ....మురళీ కృష్ణ కవిత్వం
Friday, November 1, 2024
వరహావతారం-గోళాకార భూమి
భూమి నీళ్ళల్లో మునిగి ఉన్నప్పుడు వరాహావతారం ఎత్తి విష్ణుమూర్తి ఆ భూమిని పైకి తీసాడు. ఈ సందర్భంగా హిరణ్యాక్షునితో యుద్ధం చేసి అతనిని సంహరించాడు. భూమిని స్త్రీగా చెబుతూ వరాహస్వామి ఆమెను పెళ్ళి చేసుకొని ఉద్ధరించాడని పురాణ కథనం. అంటే అంతవరకూ భూమి హిరణ్యాక్షుడు అనే రాజుది అని, అతనిని సంహరించటం ద్వారా అతని రాజ్యాన్ని/భూమిని సొంతం చేసుకొన్నాడని అర్ధం వస్తుంది.
దేవాసుర యుద్ధాల ప్రయోజనం ఒకటే భూమి ఆక్రమణ, అధికార విస్తరణ, బడుగువర్గాల అణచివేత అంటారు డా. బి. విజయభారతి గారు. వరాహావతారం కూడా అలాంటిదే.
గుప్తులపాలనలో హిందూమతం రాజ్యమతంగా ఆదరణపొందింది. అందుకనే పండితులు గుప్తుల పాలనను స్వర్ణ యుగం అంటారు.
ఈ ప్రాచీన వరహావతార శిల్పాలలో భూమి గుండ్రంగా ఉండదు. వరాహస్వామి భూదేవి రూపంలో ఉన్న స్త్రీ మూర్తిని చేతులతో ఎత్తుకొన్నట్లు ఉంటుంది.
ఇక ఆధునిక కాలానికి వచ్చేసరికి- భూమి గుండ్రంగా ఉంటుందని ప్రపంచం అర్ధం చేసుకొన్నాక వరహావతారం గుండ్రని భూమిని ఎత్తుతున్నట్లు శిల్పాలు చిత్రాలు లిఖించారు. గోళాకార భూమిని ఎత్తుకొన్న వరాహ శిల్పాలు 18 వ శతాబ్దానికి ముందు లేవు. అలా గోళాకార భూమిని ఎత్తుకొన్నట్లు చూపటం చిత్రకారుల తప్పు కాదు. అది కళ.
కానీ, ఇటీవల సనాతన వాదులు గుండ్రటి భూమిని ఎత్తుకొన్న వరాహావతార శిల్పం ఫొటోని చూపించి మన పూర్వీకులకు వేలసంవత్సరాలకు పూర్వమే భూమి గుండ్రంగా ఉండేదని తెలుసని. మన సనాతనధర్మ గొప్పతనానికి ఈ శిల్పమే సాక్ష్యమని ప్రచారం చేసారు. అది మోసం.
తీరా చూస్తే అది బాలాసోర్ లో 2009 లో నిర్మించిన జగన్నాథ ఆలయశిల్పం.
మోసం, అబద్దాలతో ఎంతకాలం ఇలా మోసగిస్తారు ఈ సనాతనధర్మ అబద్ద ప్రచారకులు
Thursday, October 31, 2024
పెరియార్ పోరాట ఫలితం మొదటి రాజ్యాంగ సవరణ, కుల ఆధారిత రిజర్వేషన్లు
మద్రాస్ ప్రొవిన్స్ లో బ్రిటిష్ వారి పాలనలో 1928 నుంచీ వెనుకబడిన తరగతులకు కమ్యునల్ జి.వొ అమలులో ఉండేది. దీని ప్రకారం అణగారిన వర్గాలకు విద్య, ఉద్యోగాలలో రిజర్వేషన్ దక్కేది.
భారత రాజ్యాంగం 26, జనవరి 1950 నుండి అమలులోకి వచ్చింది. 1951 లో చంపకం దొరైరాజన్ అనే ఒక బ్రాహ్మణ స్త్రీ- తన కూతురికి ఎక్కువ మార్కులు వచ్చినప్పటికీ వైద్య విద్యలో సీటు రాలేదని, ఆమె కన్నా తక్కువ మార్కులు వచ్చిన ఒక వెనుకబడిన తరగతికి చెందిన మరొక విద్యార్ధికి సీటు వచ్చిందని, ఇది రాజ్యాంగంలో 15 వ ఆర్టికిల్ ప్రకారము అందరూ సమానమే అనే సూత్రానికి అనుకూలంగా లేదని - మద్రాసు హైకోర్టులో కేసు వేసింది. ఈ కేసును శ్రీ ఎమ్. కె. నంబియార్ అనే ఆనాటి ప్రసిద్ధ లాయర్ వాదించారు. మద్రాస్ హైకోర్టు రాజ్యాంగం ప్రకారం అందరూ సమానమే కనుక కులం ఆధారంగా కొందరికి రిజర్వేషన్లు కల్పించటం రాజ్యాంగ విరుద్ధం అని తీర్పునిచ్చింది.
ఈ తీర్పును మద్రాసు ప్రభుత్వం సుప్రీమ్ కోర్టులో సవాలు చేసింది. సుప్రీం కోర్టుకూడా ఏడుగురు జడ్జిల ధర్మాసనం ద్వారా హైకోర్టు తీర్పునే సమర్ధించి “కులాధారిత రిజర్వేషన్లు” చెల్లవు అని తీర్పు ఇచ్చింది.
ఈ తీర్పుపై పెరియార్ ఆధ్వర్యంలో తమిళనాడు భగ్గున మండింది. నిజానికి కమ్యునల్ జివొ ను రూపొందించి అమలుచేయించింది 1928 లో పెరియారే. ఆ జివొ వల్ల ఎందరో అణగారిన కుటుంబాలకు చెందిన వారు ఉన్నత చదువులు, ఉద్యోగాలు పొందటం చూసి పెరియార్ ఎంతో సంతోషించేవారు. స్వాతంత్ర్యం వచ్చాకా తన సొంత రాష్ట్రంలో అప్పటికే సుమారు పాతికేళ్ళుగా అమలులో ఉన్న రిజర్వేషన్లు ఆగిపోవటం పట్ల పెరియార్ తీవ్రమైన ఆవేదన చెందారు.
యావత్ తమిళ ప్రపంచం అతని ఆవేదనను, ఆగ్రహాన్ని పంచుకొంది. రానున్న ప్రమాదాన్ని పసిగట్టింది. ఎక్కడికక్కడ ధర్నాలు, నిరసనలతో తమిళనాడు మొత్తం అట్టుడికి పోయింది. ప్రపంచంలో తమిళులు ఉన్న ప్రతీచోటా ఈ తీర్పు పట్ల వ్యతిరేకత పెల్లుబికింది.
సమాన హక్కు పేరుతో అణగారిన వర్గాలు ఇతరులతో సమానం అయ్యే హక్కును కాలరాస్తున్న రాజ్యాంగంపట్ల తన నిరసనను తెలియచేసాడు పెరియార్.
పెరియార్ చేస్తున్న ఉద్యమంవెనుక ఉద్దేశాలను, రాజ్యాంగం వల్ల ఏర్పడిన చిక్కుముడిని అర్ధం చేసుకొన్న జవహర్ లాల్ నెహ్రూ ఆనాటి లా మినిస్టర్ డా. బి. ఆర్. అంబేద్కర్ ను పిలిచి రాజ్యాంగంలోని 15 వ ఆర్టికిల్ వల్ల కలుగుతున్న ఇబ్బందులను సవరించే ప్రక్రియ చేపట్టవలసినదిగా కోరాడు.
నెహ్రూ సూచన మేరకు డా. బి.ఆర్ అంబేద్కర్ 15 వ ఆర్టికిల్ లోకి 15(4) పేరుతో ఒక సవరణ ప్రతిపాదించారు. ఇది రాజ్యాంగానికి చేసిన తొలి సవరణగా చరిత్రకు ఎక్కింది. (దీనితో పాటు మరొక రెండు కూడా ఉన్నాయి)
ఈ సవరణ “దేశప్రజలందరూ సమానమే. అణగారిన వర్గాలను ఇతర వర్గాలతో సమానం చేసే కార్యక్రమాలలో మాత్రం ఈ అందరూ సమానమే అనే క్లాజు వర్తించదు” అని చెబుతుంది.
ఈ 15(4) ఆర్టికిల్ సవరణ ప్రతిపాదించే సందర్భంగా జరిగిన పార్లమెంటు డిబేట్స్ లో ఈ బిల్లును సమర్ధిస్తూ ఇలా మాట్లాడారు.
జవహర్ లాల్ నెహ్రూ: అనేక కారణాల వల్ల ఇప్పుడు ఉన్న తరాన్ని నిందించలేం. ముందు తరాలకి బాధ్యత ఉంది. అనేకమంది ప్రజలు ఆర్ధికంగా, సామాజికంగా, విద్యాపరంగా వెనుకబడి ఉన్నారు. కొంతమంది ఒక విషయంలో ముందు ఉన్నా అనేక విషయాలలో వెనుకబడి ఉన్నారు. ఈ నేపథ్యంలో వెనుకబడిన వారిని మనం ప్రోత్సహించాలి. వారికొరకు ప్రత్యేకంగా ఏదైనా చెయ్యాలి.
ఎవరో ఒక పెద్దమనిషి అంటున్నాడు- “భారతదేశంలో 80% మంది వెనుకబడిన వారే. ఎంతమందినని ప్రోత్సహిస్తారు?” అని. 80% మంది స్థితి అలా ఉంటే ఏమీ చెయ్యకుండా వారిని అలాగే ఉంచటం పరిష్కారం కాదుకదా?. వారికి అవకాశాలు కల్పించాలి- ఆర్ధిక అవకాశాలు, విద్యా అవకాశాలు లాంటివి. ఎదగనివ్వాలి వారిని.
డా. బి.ఆర్. అంబేద్కర్: ఒక జడ్జ్ ఇచ్చిన తీర్పును పాటించటానికి బద్దుడను కానీ దానిని గౌరవించటానికి బద్దుడను కాను. ఒక కులానికో/సమూహానికో రిజర్వేషన్లు ఇచ్చినపుడు, అది దక్కనివారు మరొక కులానికో సమూహానికో చెందినవారై ఉంటారనేది సత్యం. ఈ దేశంలో కొంతమంది ప్రజలను మినహాయించకుండా రిజర్వేషన్లు ఇవ్వటం సాధ్యం కాదు.
***
1951 జూన్ లో రాజ్యాంగానికి చేసిన 15(4) సవరణ వల్ల రాష్ట్ర, కేంద్ర ప్రభుత్వాలకు వెనుకబడిన బలహీనవర్గాలవారికి రిజర్వేషన్లు ఇచ్చే వెసులుబాటు కలిగింది.
ఈ సవరణే చేయకపోతే భారతదేశంలో చంపకం దొరైరాజన్ (1951) సుప్రీమ్ కోర్టు తీర్పు ప్రకారం ఏనాటికీ వెనుకబడిన వారికి రిజర్వేషన్లు ఉండకపోయేవి.
అలాజరగకుండా చూసిన పెరియార్, నెహ్రూ, డా. అంబేద్కర్ లు చిరస్మరణీయులు.
ఈ రోజు సనాతన వాదులు నరనరాన విషం నింపుకొని వీరిని నిత్యం దూషించటానికి ఉండే చాలా కారణాలలో ఆఘమేఘాలమీద చేయించిన పై రాజ్యాంగ సవరణ ఒకటి.
దానికి కారణమైన పెరియార్ పై రాజ్యాంగాన్ని తగలపెట్టాడని, కూతురిని పెళ్ళిచేసుకొన్నాడని లాంటి వికృతమైన అభియోగాలు చేస్తారు వీళ్ళు. పెరియార్ రాజ్యాంగంలోని కొన్ని సెక్షన్లని తగలపెట్టటం నిజమే. ఇది రాజ్యాంగం వలన కలుగుతున్న ఇబ్బందులను తెలియచెప్పటానికి చేసిన ధిక్కారం. దానికి జైలు శిక్ష కూడా అనుభవించారు పెరియార్.
ఇక కూతుర్ని పెళ్ళి చేసుకొన్నాడనేది అసత్యం. పెరియార్ కి 54 ఏళ్ళ వయసులో మొదటిభార్య మరణించింది (1933). విలువైన ఆస్తులు అన్యాక్రాంతం కాకూడదని, తన ఉద్యమం ఆగిపోకూడదని 1948 లో తన 68 వ ఏట పెరియార్, పార్టీ కార్యకర్తగా ఉన్న పొన్నియమ్మ అనే ముప్పై ఏండ్ల వయసు కల ఒక మహిళను పెండ్లాడాడు.
ఈమె పెరియార్ కన్నా వయసులో చిన్నదే తప్ప పెరియార్ కూతురూ కాదు, మనవరాలూ కాదు. ఒక సాధారణ పార్టీ కార్యకర్త. ఈమె పాతికేళ్ళ వయసులో పెరియార్ బాగోగులు చూసేందుకు పార్టీ పరంగా నియమించబడిన కార్యకర్త. ఈమెకు ఏ రకంగాను పెరియార్ తో చుట్టరికం లేదు.
పెరియార్ హిందూమతాన్ని జీవితపర్యంతమూ చాలా తీవ్రంగా విమర్శిస్తూనే ఉన్నాడు. కనుక సనాతన వాదులు కచ్చగట్టి పెరియార్ సొంత కూతురునినే పెండ్లాడాడు అని దుష్ప్రచారం చేస్తున్నారు. నిజానికి పెరియార్ కు సంతానమే లేదు. పెరియార్ సంపన్నుడు. ఆయన ఆస్థుల రక్షణ కొరకు, పార్టీ పురోగతికొరకు పొన్నియమ్మను పెండ్లి చేసుకొన్నాడు. అప్పట్లో అడాప్షన్ చట్టం లేదు. ఒక స్త్రీకి ఆస్తి ఇవ్వాలంటే భార్య మాత్రమే అర్హురాలు. లీగల్ కారణాలతో పెరియార్ 69 ఏండ్ల వయసులో 30 ఏండ్ల పొన్నియమ్మను పెండ్లిచేసుకోవలసి వచ్చింది.
శ్రీమతి పొన్నియమ్మ 1973 లో పెరియార్ మరణానంతరం పెరియార్ స్థాపించిన ద్రవిడ కజగం అనే పార్టీని చనిపోయే వరకూ నడిపించారు. పెరియార్ ద్వారా సంక్రమించిన ఆస్తులతో స్కూళ్ళను, అనాధాశ్రమాలను స్థాపించారు. 1978 లో శ్రీమతి పొన్నియమ్మ మరణించారు. చిల్లర డబ్బుల కొరకు నీతి లేని వాట్సాప్ సనాతన వాదులు పెరియార్ సొంత కూతుర్నే పెళ్లి చేసుకున్నాడని ప్రచారం చేస్తున్నారు. ఇది హేయం.
బొల్లోజు బాబా
ప్రాచీనపట్టణాలు-తూర్పుగోదావరి జిల్లా - ముందుమాట
ఆ కారణంగా, అర్బనైజేషన్ ప్రక్రియ ఎలా జరిగిందో నేనే నా మనవిమాటలలో వివరించాను. ఈ వ్యాసం నాకెంతో ఇష్టమైనది. నిన్నచదివితే ఇంకా తాజాగానే అనిపించింది. కవర్ పేజ్ పై ఉన్నది ద్రాక్షారామ ఆలయాన్ని నిర్మించిన చాళుక్యభీముడు. బాక్ డ్రాప్ లో బిక్కవోలులో శంకోలు ధరించిన శివుడు.
ఈ పుస్తకం ఇప్పడు రెండో ముద్రణలో ఉంది. కావలసిన వారు, పల్లవి పబ్లికేషన్స్, శ్రీ వి.నారాయణ గారిని, ఫోన్ నంబరు. 9866115655 లో సంప్రదించగలరు.
బొల్లోజు బాబా
ప్రాచీనపట్టణాలు-తూర్పుగోదావరి జిల్లా
మనవి మాటలు
వ్యవసాయంద్వారా ఆహారోత్పత్తుల మిగులు ఏర్పడ్డాక ప్రజలు ఒక చోట స్థిరంగా నివసించటానికి మొగ్గుచూపారు. జీవించటానికి అనువుగా ఉంటూ రాజకీయ, ఆర్ధిక, మతపరమైన ప్రాధాన్యత కలిగిన జనావాస ప్రాంతాలు క్రమేపీ పట్టణాలుగా రూపుదిద్దుకొన్నాయి. మెగస్తనీస్ ఆంధ్రులకు ప్రాకారాలు కలిగిన ముప్పై పట్టణాలు ఉన్నాయని చెప్పాడు. ఇవి ఎక్కడెక్కడ ఉండేవో నేడు గుర్తించటానికి ఏ రకమైన ఆధారాలు లభించవు.
శాసనాలలో జనసాంద్రత కలిగిన ప్రాంతాలు - నగర, పుర, పట్టణ అనే మూడురకాల పేర్లతో చెప్పబడ్డాయి. పర్వతాలవంటి భవనాలతో, వ్యాపార కార్యకలాపాలు ఎక్కువగా జరిగే ఊరును ‘‘నగరము” అని; తీరప్రాంతంలో ఉండే రేవుస్థలాన్ని ‘‘పట్టణము” అని; బలమైన కోటను కలిగి ఉన్న ఊరుని ‘‘పురము” అని చరిత్రకారులు నిర్వచించారు. పిఠాపురం, రాజమహేంద్రవరం లలో బలమైన కోటలు ఉండేవి కనుక వాటికి పిష్టపురి, జననాథపురం అనే పేర్లు ఉన్నాయని ఊహించవచ్చు కానీ ఈ విభజనను అంత ఖచ్చితంగా పాటించినట్లు కనిపించదు. రాజమహేంద్ర పట్టణం (EI Vol 5 p.32), పిఠా పట్టణం (శ్రీనాథుని పద్యం) లాంటి ప్రయోగాలు కూడా ఉండటం గమనార్హం.
ఒక ప్రాంతంలో ఏమేరకు పట్టణీకరణ జరిగిందో అనేది అది ఆ ప్రాంతపు రాజకీయ, ఆర్ధిక, సాంస్కృతిక అభివృద్ధికి, నాగరికతకు సూచిక. ఆయా పట్టణాల ఉత్థానపతనాలు ఆ ప్రాంత చరిత్రకు అద్దంపడతాయి.
భౌగోళికంగా వివిధ ప్రాంతాలను కలిపే రహదారులు; అన్ని వృత్తుల వారికి అవకాశాలు; ఆర్ధిక వ్యవస్థను నడిపించే ఏదైన ఒక ప్రముఖ దేవాలయం; ఓడరేవుల ద్వారా విదేశీ వ్యాపారం;ప్రజలకు రక్షణ; భిన్నమతాల మధ్య సహిష్ణుత; రాజకీయ ప్రాధాన్యత కలిగి ఉండటం- లాంటివి పట్టణీకరణకు దోహదపడే అంశాలు.
తూర్పుగోదావరి జిల్లాకు సంబంధించిన పట్టణీకరణపై ఆథ్యాత్మిక కేంద్రాల ప్రభావం అధికంగా కనిపిస్తుంది. ప్రాచీన కాలంలో ఆలయాలు సమాజంలో Money Circulate చేసే ఆర్దిక కేంద్రాలు. ఇవి గ్రామీణ ఎకానమీని అర్బన్ ఎకానమీని అనుసంధానం చేసేవి. దేవుని పేరుమీద జరిగే ఈ తతంగంలో అప్పటి సమాజంలోని దాదాపు అన్ని సామాజిక వర్గాలకు ఏదోఒక పాత్ర ఇవ్వబడింది.
జిల్లాలో ప్రాచీన చరిత్ర కలిగిన ద్రాక్షారామ, సామర్లకోట, సర్పవరం, పిఠాపురం, బిక్కవోలు, పలివెల లో నెలకొని ఉన్న వివిధ ఆలయాలు ఆయా ప్రాంతాలు అభివృద్ధిచెందటానికి సహాయపడ్డాయి. బౌద్ధ, జైన మతాలకు సంబంధించి జిల్లాలో అనేక చోట్ల భారీ అవశేషాలు లభిస్తూండటాన్ని బట్టి ఈ ప్రాంతం ఒకప్పుడు బౌద్ధ, జైన విశ్వాసులకు కూడా దర్శనీయస్థలంగా ఉండేదని భావించవచ్చు. ఒక ప్రాంతంలో నెలకొన్న ఆథ్యాత్మిక కేంద్రం మతాలకు అతీతంగా ఆ ప్రాంత పట్టణీకరణ ప్రక్రియను వేగవంతం చేస్తుంది.
ఆథ్యాత్మిక కేంద్రాల తరువాత జిల్లా పట్టణీకరణకు దోహదపడిన మరొక అంశం కోరంగి, ఆదుర్రు లాంటి ప్రపంచ ప్రసిద్ధిగాంచిన ఓడరేవులు. పట్టణాలలో నివసించే వృత్తికారులు, వర్తకులు వివిధ వ్యాపార శ్రేణులుగా (Guilds) సంఘటితమై ఈ ఓడరేవుల ద్వారా పెద్దఎత్తున విదేశీ వ్యాపారం జరిపేవారు. కోరంగి ఓడరేవు మాత్రమే కాదు ఒకప్పటి గొప్ప నౌకానిర్మాణ కేంద్రం కూడా. పిఠాపురం కూడా ఒకనాటి ఓడరేవు కావొచ్చు అనే ఒక అభిప్రాయం ఉంది.
తూర్పుగోదావరి జిల్లాలోని పిఠాపురం కొంతకాలం కళింగరాజ్యానికి, రాజమహేంద్రవరం వేంగి రాజ్యానికి రాజధానులుగా ఉన్నాయి. అవికాక బిక్కవోలు, చాళుక్యభీమవరం, కోరుకొండ, కడలి, ముమ్మిడివరం, రంప లాంటి ప్రాంతాలు వివిధకాలాలలో రాజకీయ కేంద్రాలుగా ఉండటం వల్ల అవి పట్టణాలుగా మారి అభివృద్ధిపథంలో నడిచాయి.
వేంగి, కళింగ రాజ్యాలను కలిపే ప్రాచీన రహదారి జిల్లా లోని రామచంద్రపురం, బిక్కవోలు, పిఠాపురం, కొడవలి మీదుగా రామతీర్థం వైపు వెళుతుంది. ఇది సుమారు రెండువేల సంవత్సరాలనాటి జాతీయ రహదారి. ఆ విధంగా ఈ ప్రాంతం ఒకప్పటి ప్రముఖ ప్రాచీన రాజ్యాలతో అనుసంధానింపబడి ఉంది. ఈ లక్షణం కూడా పట్టణీకరణకు అనుకూలించే అంశము.
హిందు, బౌద్ధ, జైన విశ్వాసాలకు చెందిన అనేక ప్రాచీన క్షేత్రాలు జిల్లాలో కనిపిస్తాయి. బౌద్ధానికి సంబంధించి ఆదుర్రు, పిఠాపురం, గొల్లప్రోలు, కొడవలి, కాపవరం, తుని, రంపఎర్రంపాలెం, కోరుకొండ లాంటి ప్రాంతాలలో వివిధ భారీ బౌద్ధ అవశేషాలు లభిస్తున్నాయి. ఇవి ఆయా ప్రాంతాల ప్రాచీన ప్రాధాన్యతను నిరూపిస్తాయి. అదే విధంగా జిల్లాలో జల్లూరు, కాజులూరు, ఆర్యావటం, పిఠాపురం, బిక్కవోలు, తాటిపాక, రాజోలు, రామచంద్రపురం లాంటి ప్రాంతాలలో ఒకప్పుడు జైనమతం వెలసిల్లినట్లు నేడు అనేక విగ్రహాలు బయటపడుతున్నాయి.
ఈ భిన్న మతాలు ఒకనాడు సమాంతరంగా సహజీవనం చేసినట్లుకూడా అర్ధమౌతుంది. ప్రజలు భిన్నవిశ్వాసాలకు సహిష్ణుత కలిగి ఉండటం మానవ నాగరికత, సంస్కృతుల ఔన్నత్యానికి ఉత్తమోత్తమ నిదర్శనం.
***
ఈ పుస్తకంలో తూర్పుగోదావరికి చెందిన ప్రాచీనపట్టణాల చరిత్రను చెప్పటానికి ప్రయత్నించాను. దీనిలో హుయాన్ త్సాంగ్ పిఠాపుర సందర్శన, గుణగ విజయాదిత్యుని చారిత్రిక స్థానం, బిక్కవోలు ఆలయ శిల్ప సంపద, కోరంగి సాంస్కృతిక అంశాలు లాంటివి విశిష్టమైనవి అని తలుస్తాను.
నిజానికి ప్రాచీనపట్టణాలు అనే అంశం చాలా లోతైనది. ఎంత చదివినా తరగని మెటీరియల్ అందుబాటులో ఉంది. వాటిని శక్తిమేరకు క్రోడీకరిస్తూ, సులభంగా అందించాలని నేను చేసిన ప్రయత్నం ఇది. నేను విస్మరించిన లేదా నా దృష్టికి రాని అనేక అంశాలు మిగిలే ఉంటాయి అన్న స్పృహ నాకు ఎప్పుడూ ఉంటుంది.
భవదీయుడు
బొల్లోజు బాబా
అక్టోబరు 2021
Monday, October 21, 2024
One more comment ....
బ్రాహ్మణులపై ద్వేషం నాకెందుకు ఉంటుంది. వాళ్ళు కూడా నాకులాంటి మనుషులే కదా. నాది బ్రాహ్మనిజం పై అనంగీకారం.
నేను ప్రశ్నించింది హరనాథరావు గారిని కాదు. హరనాథరావు గారు చెబుతోన్న "గుణాన్ని/జ్ఞానాన్ని బట్టి ఎవరైనా బ్రాహ్మణుడు కావచ్చు" అనే ఐడియాని ప్రశ్నించాను.
హరనాథరావుగారితో నాకు పనిలేదు. ఆ ఐడియా మంచిది కాదు అని నమ్ముతాను. అది మన సమాజంలో బ్రాహ్మణులే అందరికన్నా పైన ఉండదగిన వారు, అబ్రాహ్మణులందరూ గుణం/జ్ఞానం లేనివారు అని, వారు బ్రాహ్మనుని కింద ఉండాలి అనే భావనను సమాజంలో పెంచిపోషిస్తుంది. దేన్నే బ్రాహ్మనిజం అంటారు. ఈ భావన ఒప్పుకోలేం.
ఇది హరనాథరావుగారికి అర్ధం కాకపోవచ్చు. అబ్రాహ్మణుడైన నాకు స్పష్టంగా తెలుస్తుంది.
వ్యక్తుల స్థాయి దాటి భావాల స్థాయిలో చర్చలు జరపండి. నాకు హరనాథరావు గారి పట్ల సాటిమనిషిపై ఉండే ప్రేమే ఉంది తప్ప ద్వేషం లేదు.
బొల్లోజు బాబా