స్వప్నమునందు నిదురించువారు ధన్యులు…..

నాకూ నా అంతరాత్మకు

ఈ మధ్య అస్సలు పడటం లేదు

నే చేసే పనులపట్ల

వాడు చాలా కోపంగా ఉంటున్నాడు

అరిచి గోల చేస్తున్నాడు

నేనో హరిత పంజరంలో చిక్కుకొన్న

పక్షినని ఎంత చెప్పినా వినడు

“నాతో చెప్పద్దు, నీ ఇష్టం

వచ్చినట్లు చేసుకో” అంటో

చీదరించుకొంటాడు

ఆమె బేల చూపుల్ని విదిలించుకొని

వచ్చేసిన రోజయితే

వాడు తన బలమైన చేతులతో

నన్ను కుదిపేస్తూ

ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసేసాడు

గడియారం టిక్కు టిక్కు మంటో

దగ్గుతున్నట్లుగా...

తెల్లని కంటిపాపపై

వెంట్రుకలు మొలిచినట్లుగా...

ప్రాణపాము తన బట్టల్ని విడిచి

ఎటో వెళిపోయినట్లుగా  .........  జీవితం

ఇలాగయితే సుఖం లేదని

ఓ రోజు గోదారి ఒడ్డుకు వెళ్ళి

వాడితో మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాను

కాసేపటికి నా కళ్ళమ్మట నీళ్ళు

ఇద్దరం భోరు భోరున ఏడ్చుకొన్నాం

చాలాసేపు మౌనం తరువాత

“నువ్వు మాత్రం ఏం చేస్తావులే”

అని వాడు గొణుక్కోవటం వినిపించింది

బొల్లోజు బాబా