ఒక వృక్షం
ఇష్టంతోనో, అయిష్టంగానో
కొమ్మలు రెమ్మలుగా విడిపోయి
నలుదిక్కులకూ చెదిరిపోవటం
ఎంతటి అనివార్యమిపుడు!
అవసరపడో, అనురాగంతోనో
ఆ కొమ్మలన్నీతమ పువ్వుల, తుమ్మెదల
సమేతంగా గుమిగూడటం
ఎంతటి అబ్బురం!
తమలో ప్రవహిస్తున్న పత్రహరితపు
మూలాల్నీ, మార్గాల్నీ
తెలుసుకోవటం, తెలియచెప్పటం
ఎంతటి సంబరం!
అన్ని వర్ణాలూ
ధవళ కాంతిలోకి కుప్పకూలినట్లుగా
అన్ని శాఖలూ
వంశమనే అద్దంలో ఒదిగిపోవటం
ఎంతటి లీలా వినోదం!
నాస్టాల్జిక్ పొత్తిలిలో
కేరింతలు కొడుతున్న
వృక్షశకలాలను సమయం
చెర్నకోలై అదిలించటం
ఎంతటి ఛిధ్ర దృశ్య విషాదం!
బొల్లోజు బాబా
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
పత్రహరితపు మూలాలు, వంశమనే అద్దాలు, నాస్టాల్జిక్ పొత్తిలి - బాగున్నాయి. అభినందనలు.
ReplyDeleteఎంత సహజంగా రాసారండి.అభినందనలందుకోండి.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteబాబా గారు చాలా బాగుంది. నా స్పందనను నా బ్లొగులో ప్రచురించాను.
ReplyDeletehttp://naakavitalu.blogspot.com/2008/11/blog-post_9695.html
కొమ్మకు రెమ్మకు రెక్కలు వచ్చి
చెట్టును పొమ్మని రొమ్ములు దన్ని
అందలమెక్కే కర్కశ కొమరుల
అశ్లీలతను అనివార్యత అనను
ఆస్తిని తుంచే అనురాగంతోనో
కొరివిని పెట్టే అవసరమొచ్చో
పువ్వుల ముసుగుతొ ముళ్ళనుగప్పే
ప్రబుద్ధుల చూసి అబ్బుర పడను
హరిత పత్రపు దాసుడు వీడు
దానినందే మూలాల్ని మార్గాల్ని
తెలుసుకుంటూ తనవారిని మరిచిన
వాడిని చూసి సంబర పడను
వర్ణాలన్నీ ధవళ కాంతి
నుంచి విడివడినట్లుగా
వంశం అద్దంపు పగిలిన పెంకులు
తామూ అద్దలుగా ప్రకటించటం ఏమి వినోదం ?
నాస్టాల్జిక్ పొత్తిళ్ళనొదిలి పరుగిడుతున్న
వంశవృక్షాల శకలాలను సమయం
చెర్నకోలై అదిలించక పోవటం - అవును
ఎంతటి చిద్ర దృశ్య విషాదం !
సూటిగా బాగుంది
ReplyDeleteఈ మధ్య కొంచెం బిజీ గా ఉండి బ్లాగుల వైపు చూడలేదు.
ReplyDeleteఆత్రేయగారు
మీ స్పందన అదిరింది.
నా పాత పోస్టైన నువ్వు నువ్వే నేను నేనే కవితకు స్పందనగా భైరవభట్లగారు ఒక కవితనుటంకించి ఒకే అంశంపై భిన్న కోణాలు చూడ ముచ్చటగా ఉంటాయన్నారు.
ఇప్పుడు మీ కవితా స్పందన చదివిన తరువాత నాకూ అదే అనిపిస్తుంది. రసపట్టులో తర్కం కూడదన్నారు అయినప్పటికీ మీకవితను అభినందించలేకుండా ఉండలేకపోతున్నాను.
సుమారు ఒక గంట వ్యవధిలో ఇంత చిక్కని కవితాత్మకస్పందనని వెలువరించటం మాటలు కాదు.
ఇదొక ముచ్చట అంతే.
మీ కవితా భావ వెల్లువలో కొట్టుకుపోకుండా, నా కవితలోని రెండు వాక్యాలు నా కవితను కాపాడినవని భావిస్తున్నాను.
1. ఇష్టంతోనో, అయిష్టంగానో
2.అవసరపడో, అనురాగంతోనో
మిమ్ములను అంతగా స్పందించచేసి నాకవిత ధన్యమైంది అని భావిస్తున్నాను.
మీకు ధన్యవాదములు.
సత్యప్రసాద్ గారు
కవిత మీకు నచ్చినందుకు ధన్యవాదములు
నరసింహ గారు
థాంక్సండీ
శివ గారు
ధన్యవాదములండీ
బొల్లోజు బాబా
నిజమే,
ReplyDeleteఎక్కడో పుడతాం. అవసరాల రెక్కలు తొడుక్కుని ఏచెట్టుమీదో గూడు కట్టుకుంటాం.ఏ అవకాశమో అందర్ని ఒకచోట చేర్చినపుడు అన్ని వర్ణాలు కలిసిపోయిన అద్దాన్ని అవసరం(సమయం)అనే కొరడా ఝుళి పించటం ఎంతటి దారుణం.
సాధారణ విషయాలను అసాధారణంగా అక్షరాల్లో చిత్రీకరించేవాడే నిజమైన కవి అని అంటారు. మీరు కృతకృత్యులయ్యారు.