స్నానం చేసి
ఉప్పుకల్లు నోట్లో ఉంచుకొని
దీపం వెలుగుకి దణ్ణం పెట్టుకొని
బస్సెక్కేసాను.
సీట్లో కుదురుకున్నాకా
కలలు కబళించాయి
జ్ఞాపకాలు, కలలు కలగలిసిపోయి
వింతైన లోకంలో దించాయి
అక్కడ
ముడుతలు పడిన చేతుల్ని
పెదాలవద్దకు తీసుకొని
నేను పుట్టినప్పుడు నా చిట్టి చేతివేళ్ళమధ్య
మృదువుగా తన చూపుడు వేలు ఉంచినంత
మెత్తగా ముద్దుపెట్టుకొన్నానట
తన చివరి ఫోన్ కాల్ లో 'చూడాలనుందిరా'
అన్నవెంటనే శలవుపెట్టి పద్మా, పిల్లలతో వెళ్ళి
తనతో వారం రోజులు గడిపిపానట
ఎర్రటి ఎండలో నిలుచుని
తనని పాతిన చోట ఏర్పడిన మట్టి దిబ్బను
చేతులతో తడుముతూ జార్చుకొన్న
కన్నీళ్ళు ఆ నెర్రలలోకి ఇంకిపోయాయట
కుంపటిపై అటూ ఇటూ సర్దబడే
మొక్కజొన్న కండెలా హృదయం
డ్రింకు సీసాలో చిక్కుకొని తెల్లార్లూ
ఎగబాకుతూనే ఉన్న చిమ్మెటలా ఆలోచనలు
సార్, మీ స్టాప్ అన్న కండక్టర్ కేకతో లేచి
బాగ్ తీసుకొని బస్సుదిగి పద్మకు ఫోన్ చేసి
"పిల్లల్ని స్కూల్ నుండి పికప్ చేసుకొని
వస్తాను, నువ్వు వెళ్ళక్కరలేదు" అని చెప్పాను
బొల్లోజు బాబా
No comments:
Post a Comment