శ్రీ దడాల రఫేల్ రమణయ్య పోలీస్ సబ్ ఇన్ స్పెక్టరు ఉద్యోగానికి రాజీనామా చేసి ఫ్రెంచిపాలనకు వ్యతిరేకంగా జరిగిన విమోచన ఉద్యమంలోకి వచ్చారు. తన జీవితాన్ని "My Struggle for the Freedom of French India" పేరుతో అక్షరబద్దం చేసారు. ఇంగ్లీషులో వెలువడిన తొలి తెలుగు దళిత ఆత్మకథ ఇదే కావొచ్చు. మా కాలేజ్ లో దళిత ఆత్మకథలపై జరిగిన సెమినార్ లో వీరిపై ఒక పేపర్ కూడా సమర్పించాను.
2006 లో "శ్రీ దడాల రఫేల్ రమణయ్య జీవితం పోరాటం" పేరుతో ఒక మోనోగ్రాఫ్ రాయటం కొరకు సమాచారం సేకరించి కొంత వర్క్ చేసాను. ఆ కాగితాలు నిన్న పుస్తకాలు సర్దుతుంటే కనిపించాయి. ఆ తరువాత ఆ ప్రోజెక్టు ఎందుకో ముందుకు సాగలేదు. (వారి వారసులు మేమే రాస్తున్నాం అని చెప్పినట్లు గుర్తు). రాసినంత మేరకు ఇ.బుక్ గా రూపొందించి పబ్లిక్ డొమైన్ లో ఉంచుదామని అనుకొంటున్నాను. సమాచారం కొరకు నెట్ లో వెతుకుతోంటే యానాం విమోచనానికి సంబంధించిన ఫొటోలు జూన్ 20, 1954 నాటి ఆంధ్రపత్రికలో కనిపించాయి.
ఆ తరువాత 27 జూన్ న మరోసారి భారతదేశ జండాను ఎగరేయటం జరిగింది. ఈ ఫొటోలే నేడు ప్రచారంలో ఉన్నాయి. (చూడుడు-సూటు బూట్లతో ఉన్న మరో ఫొటో) జూన్ 13 నాడు లాగులతో, పంచెలతో ఉన్న ఆనాటి నాయకులు దిగిన ఫొటోలు చాలా అరుదైనవి.
ఆనాటి సంఘటనను నేను రచించిన "యానాం విమోచనోద్యమం" పుస్తకంలో ఇలా వర్ణించాను.
బొల్లోజు బాబా
.
అది ఆదివారం, జూన్ 13, 1954. ఆ రోజు ఉదయాన్నే శ్రీ దడాల రఫేల్ రమణయ్య, శ్రీ మద్దింశెట్టి సత్యానందం, శ్రీ కనకాల తాతయ్య, శ్రీ యర్రా సత్యన్నారాయణ, శ్రీ కామిశెట్టి పరుశరామ్, శ్రీ కోన నరసయ్య, కాకినాడకు చెందిన స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు శ్రీ భయంకరాచారి మరియు సుమారు ఓ వేయిమంది అనుచరులు ఒక సమూహంలా యానాంలోకి ప్రవేశ్రించారు. ఈ బృందం యానాం ఎడ్మినిస్ట్రేటర్ బంగళావైపు కదంతొక్కుతూ కదిలింది. ఆ బంగళాను ముట్టడించి అక్కడి ఫ్రెంచ్ జండాను తొలగించి భారత జండాను ఎగురవేయాలన్నది వీరి ఉద్దేశ్యం.
శ్రీ దడాల ఒక మెగాఫోన్ లో- మేము సంఖ్యాపరంగా ఎక్కువ- సాయుధలమై ఉన్నాము. మీరు ప్రతిఘటించినట్లయితే అది నిష్ప్రయోజనమౌతుంది- అని హెచ్చరిస్తూ దయచేసి సహకరించండి అని ఫ్రెంచి అధికారులను కోరుతూ ముందుకు కదిలారు. అయినప్పటికీ వినకుండా ఫ్రెంచి పోలీసులు కొన్ని చేతి బాంబులను వీరివైపు విసిరారు. అవి వీరికి దగ్గరలో పెద్ద శబ్దం చేసుకుంటూ పేలాయి. దానికి వీరంతా మన్యం వారి మేడ గోడకు ఆనుకొని రక్షణ పొందారు. దీనికి ప్రతిచర్యగా విమోచన ఉద్యమ బృందంలో ఉన్న సాయుధ పోలీసులు అనేక రౌండ్ల కాల్పులు జరిపి, చాలా చాకచక్యంతో వ్యవహరించి, ఏ విధమైన పౌరనష్టం జరగకుండా ఫ్రెంచి పోలీసులను నిర్వీర్యం చేసి నిరాయుధులను చేసారు. (శ్రీ దడాల ఆత్మకథ)
వీళ్ళ రాక తెలుసుకొన్న ఫ్రెంచి విధేయ శక్తులు తలోదిక్కుకు పరిగెట్టి దాక్కున్నారు. కొంతమంది ఎదుర్లంక, ఇతరప్రాంతాలకు పారిపోయారు. మరికొంతమంది అటకలపైన, గుళ్ళలోనూ, సురక్షితమనుకున్న ఇతరప్రాంతాలలోను తలదాచుకొన్నారు. కొంతమందైతే ఆత్మరక్షణ కొరకు తుపాకీ చెంతనుంచుకొన్నారు (రి. జర్నల్ ఆఫ్ హిస్టారికల్ సొసైటీ వాల్యూమ్ 20, 2001)
ఆ విధంగా విమోచనోద్యమకారులు అడ్మినిస్ట్రేటర్ బంగళాను చేరుకొని అప్పటి అడ్మినిస్ట్రేటర్ ఇన్ చార్జ్ శ్రీ శివా గారినుండి అధికారాలను స్వాధీన పరచుకున్నారు. జూన్ 13 న ఉద్యమకారులకు ఏ విధమైన ప్రతిఘటనా ఏర్పడలేదు.
అనంతరం ఉద్యమనాయకులు ఫ్రెంచ్ జండాను తొలగించి బారతదేశ మువ్వన్నెల జండాను ఎగురవేసారు. బహిరంగ సభ ఏర్పాటు చేసి యానాం విమోచనమైందని ప్రకటించారు.
తదుపరి "యానాం విమోచనమైందని, భారత ప్రభుత్వం దీని పరిపాలన చేపట్టి, ఈ ప్రాంతాన్ని భారతావనిలో విలీనం చేసుకోవాలని, ప్రధానమంత్రి నెహ్రూకు, ఫ్రాన్స్ ప్రధానమంత్రికి, పాండిచేరీలోని ఫ్రెంచి గవర్నరుకు టెలిగ్రాములు ఇచ్చారు.
(యానాం విమోచనోద్యమం పుస్తకం నుండి- క్రింద లింకునుండి డౌన్ లోడ్ చేసుకొనవచ్చును)
you can down load here the book yanam vimochanodyamam
No comments:
Post a Comment