పురస్కార గ్రహీత స్పందన
(ఇస్మాయిల్ పురస్కార సభలో నేను చేసిన ప్రసంగ పాఠం )
నా కవిత్వం పై మంచి మాటలు చెప్పిన రవిప్రకాష్ గారికి, శిఖామణి గారికి, దేవదానం రాజు గారికి, వీరలక్ష్మి దేవి గారికి ముందుగా నా నమస్సులు.
ఇస్మాయిల్ పురస్కారానికి నన్ను ఎంపిక చేసిన ఇస్మాయిల్ మిత్రమండలి సభ్యులకు మరీ ముఖ్యంగా శ్రీమతి వాడ్రేవు వీరలక్ష్మి దేవి గారికి కృతజ్ఞతలు తెలియచేసుకొంటున్నాను. ఈ అవార్డు నాకు ఎంతో ఉత్తేజాన్ని ప్రోత్సాహన్ని కలిగిస్తున్నది. వారికి నా ధన్యవాదములు.
మా నాన్నగారు శ్రీ బొల్లోజు బసవలింగంగారు మంచి సాహిత్యాభిలాషి, కవి, నాటకరచయిత. “సువర్ణశ్రీ” అనె కలం పేరుతో అనేక నాటకాలు వ్రాసారు. ఆ కారణంగా మా ఇంట్లో సాహిత్యానికి సంబంధించిన వాతావరణం ఉండేది. డిగ్రీ విద్యార్ధిగా ఉన్నప్పుడు నా కవితలు కాలేజ్ మాగజైన్స్ లో వచ్చేవి. అప్పుడప్పుడూ పత్రికలలో కూడా పడేవి. అలా నా సాహిత్యయానం మొదలైంది.
ఇస్మాయిల్ గారి కవిత్వాన్ని చాలా ఇష్టంగా చదువుకొని ఆనందించిన వారిలో నేనూ ఒకడిని.
నేను పిజి. చదువుతున్నప్పుడు 1991 లో ఇస్మాయిల్ గారిని కలిసాను. నా కవిత్వం చూపించాను. అప్పుడు మాట్లాడుకొన్న మాటలు పెద్దగా గుర్తులేవు కానీ వారు "నీ కవిత్వంలో స్పార్క్ ఉంది కానీ తేలికైన పదాలు వాడి క్లుప్తంగా చెప్పటానికి ప్రయత్నించు" అన్నవారి మాటలు మాత్రం గుర్తు ఉన్నాయి. నేను వారిని కలుసుకోవటం అదే మొదలు తుదీ కూడా.
ఇస్మాయిల్ గారిని “కవుల కవి” గా అభివర్ణిస్తూ ఇదివరలో నేను వ్రాసిన ఒక వ్యాసాన్ని ఈ వాక్యాలతో ముగించాను అవి......
"ఉవ్వెత్తున లేచిన అనేక కవిత్వరీతుల వెల్లువల్లో కొట్టుకుపోకుండా మూడున్నర దశాబ్దాలపాటు తనదైన శైలిలోనే ఇస్మాయిల్ గారు కవిత్వం వెలువరించారు. రాజకీయ కవిత్వాలు తమ ప్రాసంగితను కోల్పోయాక సేదతీర్చేది ఇస్మాయిల్ మార్కు కవిత్వమే అనటంలో సందేహంలేదు. ఆయన తను సాగిన బాటలో ఎందరో అభిమానులను పోగేసుకొన్నారు. ఆయన శిష్యులుగా ఎంతో మంది అదేబాటలో పయనించి తర్వాతికాలంలో మంచి కవులుగా పేరుతెచ్చుకొన్నారు. గోదావరి శర్మ, విన్నకోట రవిశంకర్, ఆకెళ్ళ రవిప్రకాష్, తమ్మినేని యదుకుల భూషణ్, మూలా సుబ్రహ్మణ్యం, కొండముది సాయికిరణ్, బి.వి.వి. ప్రసాద్, చెల్లి రామ్, హెచ్చార్కె, నామాడి శ్రీథర్, శిఖామణి, రవూఫ్, అఫ్సర్, యాకూబ్ భవదీయుడు వంటి కవులకు ఇస్మాయిల్ అభిమాన కవి. అలా ఇస్మాయిల్ కవుల కవిగా కీర్తిశేషులయ్యారు."
వెలుతురు తెర, స్వేచ్ఛావిహంగాలకు కలిపి ఈ అవార్డు ఇస్తున్నట్లు ప్రకటించారు. ఈ రెండు పుస్తకాల కు అద్భుతమైన ముందు మాటలు వ్రాసిన శ్రీ శివారెడ్డి గారిని, శ్రీ వీరభద్రుడు గారిని ఈ సందర్భంగా స్మరించుకొంటాను. నిజానికి స్వేచ్ఛా విహంగాలను నేను 2008 లోనే నేను అనువదించి నా బ్లాగులో పోస్ట్ చేసాను. దీన్ని పుస్తకంగా తీసుకొవద్దామనుకొన్నప్పుడు భద్రుడుగారు ముందు మాట వ్రాస్తే బాగుంటుందని భావించి వారిని అడిగాను. ఒకానొక దశలో వారు ముందుమాట వ్రాస్తేనే పుస్తకంగా తీసుకొని వద్దాం లేకపోతే వద్దు అని కూడా అనుకొన్నాను. భద్రుడు గారు చక్కటి ముందు మాట ఇచ్చారు. దానికన్నా ముందుగా నా ఈ అనువాదంలో దొర్లిన దుష్టసమాసాలను, కొన్ని చోట్ల అన్వయదోషాలను చెప్పి వాటిని సరిదిద్దుకోమని సూచించటం వారి ఔదార్యానికి చిహ్నం. ఆ పుస్తకం కవర్ పేజ్ కూడా భద్రుడి గారు స్వయంగా చిత్రించిన ఒక పెయింటింగ్ . ఆ పెయింటింగ్ ను ముమ్మిడి చిన్నారి అందమైన కవర్ పేజ్ గా డిజిటైజ్ చేసారు.
స్టేజ్ పై కూర్చొన్న శ్రీ రవిప్రకాష్ గారు, శిఖామణి గారు, శ్రీ దాట్ల దేవదానం రాజు గార్లతో నా సాహితీ జీవితం పెనవేసుకొని ఉంది.
ఇస్మాయిల్ గారి కవిత్వమార్గం ఆధునిక తెలుగు సాహిత్యంలో ఒక పాయగా అనుకొంటే, శ్రీ రవిప్రకాష్ గారి కవిత్వం ఆ పాయలో ప్రయాణించే ఏడుతెరచాపల ఓడలాంటిదని నేను భావిస్తాను.
ఇరవై యేళ్ళ క్రితం రవి ప్రకాష్ గారు యానాం కలక్టరుగా పనిచేసే కాలంలో వారి క్రింద నేను టీచర్ గా పనిచేసాను. కవిగా వారికి నేను పెద్దగా తెలియక పోవచ్చు కానీ ఒక కవి అయిన అధికారి క్రింద పని చేస్తున్నానన్న స్పృహ నాకు ఉండేది. అప్పట్లో రామ్, శిఖామణి , నేను వారి అధికార నివాసంలో వారి ఆధ్వర్యంలో ఒక గొలుసు కవిత వ్రాసినట్లు గుర్తు.
శిఖామణి గారు నా సాహితీ గురువు. 1991 లో ఆంధ్రజ్యోతి ఈ వారం కవిత గా నా కవిత వచ్చినప్పటినుంచి ఏనాడూ ఆయన నా చేయి విడువకుండా ఇంతవరకూ నన్ను నడిపించుకొని వచ్చారు.
“ఒక కవిత నిన్ను పదేళ్ళు బతికిస్తుందని” శివారెడ్డి గారు అంటారు. ఆ తరువాత నేను చాన్నాళ్ళు కవిత్వం వ్రాయకపోయినప్పటికీ- యానాంలో ఏ సభజరిగినా, ఆ సభల్లో నేను లేకపోయినా సరే “బాబా మంచి కవి, ఈ మధ్య వ్రాయటం లేదు ఎందుకో” అంటూ నాగురించి ప్రస్తావించేవారు. యానాం కవులు తీసుకొచ్చే కవిత్వసంపుటులకు వ్రాసిన ముందుమాటలలో నా పేరును ప్రస్తావించేవారు. హైదరాబాద్ నుంచి వచ్చినప్పుడల్లా కట్టలకొద్దీ కవిత్వ పుస్తకాలు తెచ్చి చదవమని ఇచ్చేవారు.
అప్పట్లో నా కవితలను శిఖామణి గారికి దిద్దమని పంపించేవాడిని. సూచనలు చేసే వారు. ఒక కవితను ….. “తలలు తెగిపడతాయి”…. అన్న వాక్యంతో ముగించాను. తొంభైలలో విస్త్రుతంగా వచ్చిన విప్లవ కవిత్వ ప్రభావం అది. ఆ వాక్యాన్ని పెన్సిల్ తో రౌండ్ చేసి పక్కన “ఏంటిదీ” అని వ్రాసారు శిఖామణి. ఆలోచించగా ఆ వాక్యంలోని కృతకత్వం అర్ధమైంది. నేను నడవాల్సిన బాట ఏమిటో నాకు తెలిసింది. అప్పటినుంచి ఆ బాటను వీడలేదు. ఒక క్రాస్ రోడ్స్ లో ఉన్న నాకు మార్గాన్ని చూపించిన వ్యక్తిగా శిఖామణీగారి పట్ల నాకు ఎంతో గౌరవం.
శ్రీ దాట్ల దేవదానం రాజు గారు నిరంతర చైతన్యానికి ప్రతీక. వారి అవిరళ సాహితీ కృషి నాకెంతో స్ఫూర్తి నిస్తుంది. 2008 లో నా మొదటి కవితాసంపుటి “ఆకుపచ్చని తడిగీతం” పుస్తకానికి అద్భుతమైన ముందుమాట వ్రాసారు. అప్పట్లో ఎప్పుడు కలిసినా “పుస్తకం ఎప్పుడు తెస్తావు” అంటూ ముల్లుగర్ర పుచ్చుకొని గుచ్చినట్లు ప్రశ్నించేవారు. ఆ పుస్తకావిష్కరణకు ఎంతో దూరంలో ఏదో ముఖ్యమైన పని ఉన్నప్పటికీ నాకోసం చాలా వేగంగా స్కూటరు నడుపుకొంటూ, ఆయాసపడుతూ ఆయన రావటం నాకింకా జ్ఞాపకాలలో పదిలంగానే ఉంది. ఆ రోజు సభలో నా పుస్తకాన్ని గొప్పగా పరిచయం చేసారు.
ఇన్నేళ్ళ నా సాహితీయానంలో నా వెన్నంటి ఉన్న నా భార్య శ్రీమతి సూర్యపద్మ, నా సోదరుడు శ్రీబొల్లోజు దుర్గాప్రసాద్ లు నా పై చూపించే ప్రేమకు నేను బద్దుడను.
నాకు ఈ అవార్డు రావటం పట్ల నాకన్నా ఎక్కువ సంతోషాన్ని వ్యక్తం చేసిన సహృదయులు శ్రీగనారాగారికి నా ధన్యవాదములు.
నా పుస్తకాలు అన్నింటికీ చక్కని ముఖచిత్రాలను అందించే నా బాల్యమిత్రుడు చిన్నారికి, ఎంతో శ్రమకోడ్చి సభకు వచ్చిన నా మిత్రులకు, పెద్దలకు నా ధన్యవాదములు.
నా కవిత్వాన్ని చదివి మంచి చెడ్డలను చర్చించే మిత్రులు శ్రీచెల్లి రాం, శ్రీ మధునాపంతుల సత్యనారాయణ, శ్రీ అద్దేపల్లి ప్రభు, శ్రీ జోశ్యుల కృష్ణబాబు శ్రీ అవధానుల మణిబాబు, శ్రీవత్స రామకృష్ణ, శ్రీమార్ని జానకీరామ్, శ్రీమతి పద్మజావాణి, డా.శైలజగారు, శ్రీ సీతారామరాజు, శ్రీ మురళి కృష్ణ, సాహితీస్రవంతి సభ్యులు, పెద్దలు, ఇంకా అంతర్జాలంలో ప్రోత్సహించే మిత్రులందరకూ నా ధన్యవాదములు తెలియచేసుకొంటున్నాను.
ఇంత గొప్ప గౌరవాన్ని, సన్మానాన్ని నాకు కలిగించిన ఇస్మాయిల్ మిత్రమండలి వారికి, ముఖ్యంగా శ్రీమతి వాడ్రేవు వీరలక్ష్మి దేవి గారికి, జగన్నాధరావు గారికి, రారెడ్డి గారికి మరియు ఇస్మాయిల్ గారి కుటుంబ సభ్యులకు నేను శిరస్సు వంచి నమస్కరిస్తున్నాను. .
థాంక్యూ ఆల్.
భవదీయుడు
బొల్లోజు బాబా
