poem by Rohith
అనువాదం: బొల్లోజు బాబా
.
మనం రాయని కవితలు
మనతో పాటు మరణిస్తాయని
అనుకొంటాం.
అవి మన తరువాత కూడా
బ్రతికే ఉంటాయని మనకు తెలియదు.
శూన్య దేవాలయపు విగ్రహాల
అనంత నిశ్శబ్దంలా
మనం రాయని కవితలు
తమదైన సౌందర్యంతో
చరిత్రలకూ, చూసేవాళ్ళకూ ఆవల
జీవిస్తూంటాయి
రాయనందుకు సంతోషిస్తూ
poem by Rohith
అనువాదం: బొల్లోజు బాబా
No comments:
Post a Comment