గాథాసప్తశతి - 7

 గాథాసప్తశతి  - 7

{గాథ అంటే రమ్యంగా ఉండే చిన్న సంఘటన అని అర్ధం.  గాథాసప్తశతి అనేది హాలుడు అనే రాజు (శాతవాహనుడు) ఒకటవ శతాబ్దంలో ఏడువందల గాథలను సేకరించి సంకలన పరిచిన గ్రంధం పేరు. ఈ గాధలలో ఆనాటి పల్లెజీవనము,  ప్రకృతి సౌందర్యం,ప్రజల ప్రేమోదంతాలు, ఆచారాలు, అలవాట్లు కనపడుతూంటాయి. ప్రతీగాథలో చిక్కని కవిత్వం పొటమరిస్తూంటుంది.}

  

సప్తశతి గాథలలో  చాలాచోట్ల జీవితానుభవాలు చక్కని ఉదాహరణలతో దర్శనమిస్తాయి

ధనస్సును తాకిన మరుక్షణం

రివ్వున దూరమౌతుంది బాణం

వంకరగా ఉండే వారితో

సూటిగా ఉండేవారు స్నేహించగలరా?   ------ గాథాసప్తశతి

ఒకప్పుడు నీ కనులు నా చెంపలను

అలా చూస్తూనే ఉండేవి

నేనీనాటికీ అలానే ఉన్నాను

నా చెంపలు కూడా.

నీ కళ్ళు మాత్రం అలా లేవు. ------ గాథాసప్తశతి

మనసుపడినవాటిని ఎంచుకొంటాము తప్ప

గొప్పలక్షణాలను బట్టి కాదు.

పుళిందులు ముత్యాలను కాదని

గురివిందలను కోరుకోరా? ------ గాథాసప్తశతి

సుదీర్ఘకాల సహజీవనం లో కష్టసుఖాలు పంచుకొని

ప్రేమ అర్ధాన్ని కనుగొన్నదంపతులలో

మొదటచనిపోయినవారు బ్రతికినట్లు    

రెండవవ్యక్తి ఉన్నా చచ్చినట్లే.   (142)

కత్తులు ధరించిన కసాయివాళ్ళు తోలుకుపోతూంటే

గేదెలు వెనక్కు తిరిగి తోటను చూస్తూ

ఇక శెలవు అంటూ సాగిపోయాయి. ------ గాథాసప్తశతి

మగడెంత బ్రతిమాలినప్పటికీ

తన కోపం తగ్గలేదన్న విషయాన్ని

ఆమె బహు నేర్పుగా చెప్పగలదు.

ఏకాంత మందిరంలో కూడా

మగనికి మర్యాదలు చేస్తోంది.   -----  (88)

రత్యానంతరం వివశురాలైన  ఆమె  

చనిపోయిందనుకొని

పాలెకాపు భయంతో పారిపోవటం చూసి

సగం విచ్చుకొన్న

కాయలభారంతో వంగిన పత్తిచెట్టు

నవ్వుకొంటోంది.  ------ (360)

ఓహ్. కాలమా!

ప్రేమకవిత్వం పట్ల రోసిన ఈ యువకుడు

బ్రతకటాన్కి తర్కాన్ని చదువుకొంటున్నాడు

మేమేమో

మా భర్తలకు పరిమితమయ్యాము. ------ గాథాసప్తశతి

(సమాప్తం)

బొల్లోజు బాబా